Үзмэрч, далны ясыг уруулдаа хүргэн шивших зуураа миний нэрийг асуув. Тэгээд, тэр ясыг гал руу хийчихэв. Дараа нь дунд зэргийн шаазан аягатай архийг нэг амьсгаагаар хөнтөрлөө.

Танайхаас явсан миний мөрийг 

Тандаж жаахан ажаарай, бүсгүй минь.

Чихэнд чинь дуулгаж амжаагүй 
Чиний тухай шүлгээн би 
Ташуу жалгын хунгарт
Ташуураар бичиж орхисон шүү.

Тэр шүлгийг цэцэг болохоор
Тэнд хоёулаа уулзъя, бүсгүй минь.

***

Ангир хонгор үүрээр

Аргалаа дөхүүлж яднам
Эжий минь.
Амин ганц үр нь
Альхан нутагт яваа юм
Эзгүй.
Аагим дүүгэм үдэд
Аягаа дөхүүлж яднам 
Эжий минь.
Аанай л ганц үр нь
Айсуй л сураггүй хэвээрээ
Эвий минь.
Зүүрмэг бүүрмэг үдшээр
Зүүгээ сүвлэж яднам 
Эжий минь.

Жижигхэн тэр охин

Жигтэйхэн гоё нүдтэй.
Цаг өнгөрөх тусам 
Цамцны энгэр түлхэн
Өсөх нь надад мэдрэгдээд л...
Өөр эрээс урьтан
Шүдээрээ хацрыг нь хээлчихээд
Шүлгээрээ аргадаж үзмээр ээ.
Жижигхэн тэр охин
Жигтэйхэн гоё уруултай.
Жимс юм уу, дарсны
Жиргүй амт шиг л...

Моддын навчис хийсч

Модод болох он цаг руугаа хийсч
Навчис гишгэлэн би алхаж
Навчис болох он цаг руугаа алхаж
Алхжээ явахад цас хаялж
Аньс болох он цаг руугаа хаялж
Цас чихруулан би алхаж
Цас болох он цаг руугаа алхаж
Жаахан цаашлахад цэцэгс дэлгэрч
Жавар болох он цаг руугаа дэлгэрч
Цэцэгс хэгзлэн би алхаж
Цэцэгс болох он цаг руугаа алхаж
Өө тэгтэл, навчис хийсч
Өвс болох он цаг руугаа хийсч
Би бас л навчис гишгэлж
Буй хийгээд үгүйн ялгаанд эргэлзэж ...

*** 

Баруун зүгээс бадарчин шиг ирсэн салхи
Банзан гонхноо гуулин хонхыг сэгсэрмү
Баранзад хадаг мэт тэнгэрийн өмнө, саран
Бадамлагч зул мэт, өвсний үзүүрт асму

Залбирсан гар шиг дээврийн завсарт нь би сууж
Завилсан Будда мэт хоосон чанарт нэвтэрмү
Заадга бялзуухай, огторгуйн шүүдэр түүж

Заамны минь цаахна дор үүрээ засму.

Босохоос залхуурч будан улбирсан

Бороо, зогсохоос залхуурч уйлагнасан
Тэнгэр нь өвгөдийн нүд шиг сэлхэрсэн
Тэгээд, эмгэдийн тэрлэг шиг сэлдэн үдшээр
Цувнаас залхаж, би шалба норж
Цугларч суухаас залхаж, ганцаар алхму.
Өврийн дэвтрээ гаргаж, алчуур шиг мушгихад
Өвсөн зүгт усан шүлгүүд нь асгарму.

Манай хот айл, уулын мухарт

Маркесын “Зуун жилийн ганцаардал”, уулын мухарт
Халамцуу эрс, мөрийтэй даалуу, уулын мухарт
Хазаар, эмээл, адууны наймаа, уулын мухарт
Сумын төвөөс сураг ажиг үгүй, уулын мухарт
Сургуульд явсан чиний тухай зүүд, уулын мухарт
Эцэг шигээ гөрөөчин, эсвэл Маркес шиг зохиолч болохсон гэж,
Эхийнхээ оёж өгсөн дээлийг урж өснөм, уулын мухарт...

Гуа тэр бүсгүйг

Гудманд бараадаад л... 
Гутлынх нь мөрийг ширтэж
Гунигаа мартаад л...
Шүүрс алдан дагавч
Шүгэлдэж зүрхлэхгүй
Шүлгээ уншиж өгмөөр ч
Шүргэж зориглохгүй
Алсаас хараад л таньдаг ч
Занг нь мэдэхгүй
Ажлаасаа тараад л харьдаг
Замыг нь бол андахгүй...
Нэн уянгалаг гоё
Нэртэй бий вий
Нэгэн сайхан найрагчийн
Гэргий бий вий

Намайг багад цасаар шуурдаг байсан сан.

Намхан цачир минь цасан хунгарт хучигдаад 
Их дулаахан байсан сан.

Чамайг багад усаар шуурдаг байсан сан.
Чанз эсгий үүдний минь ланз хээг дагаад
Ус урсдаг байсан сан.

Одоо бол харин элсээр шуурч байна даа.
Оромжтойгоо цуг бид газарт шигдэж байна даа.

Орой унтахдаа хөлийг минь хуччихаад, хүү минь
Орхиод явж үз... удахгүй галаар шуурах вий.

Тув тунгалаг нүдний чинь хөвөөнд

Туйлдаж ядарсан аянч эр
Тамхиа нэрнэ.

Тув тунгалаг нүдний чинь хөвөөнд
Аянч эр
Урц барьж, утаа гаргаад
Урт холын аяндаа цэг тавихаар
Үзгээ шүүрнэ.

Бэхний үнэртэй гарыг минь 

бурханы мутар мэтэд санагч;
Бэтгэртлээ намайг хүсэгч 
нэгэн бүсгүйтэй ертөнц юм.

Надаас шалтгаалж тэр бүсгүй уйлах нь;
Надаас шалтгаалж тэр бүсгүй инээх нь;
Надаас шалтгаалж тэр бүсгүй зовох нь;
Надаас шалтгаалж тэр бүсгүй жаргах нь
Миний амьдрах шалтгаан.

Түмэн уулын цаанаас нэвт гэрэлтэгч нүд;
Түүгээр ч барахгүй, 
зүүдийг минь нэгжигч нүд;

***

Саран үнэгчлэх цагаар
Сарнайн дунд нь миний умбах
Сайхан хоёр уул.
Хайрын цэнхэрлиг ертөмцийн
Хамгийн тэнгэрлиг гоо үзэсгэлэн -
Халуун хоёр уул.
Зураг төөргийн орчлонг
Зулайгаараа мэдэрч төрөхөд минь
Зөрөг заяаны үүдэнд тоссон
Зөөлөн хоёр уул.
Үр хүмүүн ургаж эзэгнэх
Эр хүмүүн жаргаж эзэгнэх
Энэ хоёр уул
Сүү, дурлал хоёрын
Сүм цагаан уул.

***

Цонх руу чинь ширтэнэ.
Цонхны чинь гүнд одод үзэгдэнэ.
Тэр оддын гүнд чиний зүүд,
Зүүднийхээ гүнд чи буй нь
Зүрхэнд минь ойр ч уруулаас минь хэтэрхий алс.

Цонх руу чинь ширтэнэ.
Цонхны чинь гүнд нар үзэгдэнэ.
Тэр нарны гүнд чиний инээд,
Инээднийхээ гүнд чи буй нь
Итгэлд минь ойр ч хуруунаас минь хэтэрхий алс.

Цонхны чинь наанах баясгалант навчис хамгийн сүүлд гандана.
Цочир хүйтэн аравдугаар сард зөвхөн энд л бороо орно.
Цув хийгээд цэцэгсийг авч одсон дурсгалт өдрүүд
Цугаараа эргэж ирнэ... гэвч хэтэрхий алс.

Шүлгүүд минь тэмээний нулимс; 

Эр тэмээний нулимс;
Эрт аяншсан солби тэмээний нулимс;
Сохор тэмээний нулимс...

Загийн бүүр цангамал байна
Захын тойром царцмал байна.
Цайдмын цэрдийг урсган, урсган
Цагийн аясыг зурмаар байна.

***

Ай даа, хавар цагийг цонхоор л харлаа.
Атаархам, тийм сайхан харагдана лээ.
Үүдний хэдэн улиангар 
мэхийж түүнтэй мэндлэхдээ
Үгээр хэлэхийн аргагүй 
хөөрт автаж үзэгдэнэ лээ.
Урт цувны нь хормой 
цас хайлуулах шидтэй
Урин тачаангуй түүнээс 
би үр олох хүсэлтэй.
Дахиад ирэхэд нь хаврыг, 
торноос алдуурсан шувуу шиг,
Давжаа улиангарын мөчрөөс 
хөл алдан тосъё доо.

2015.03.12

***
Цаг хугацааны сүүлчийн хэдхэн хуудас мэт;
Цас, хавтас шиг дараад л 
бүх юм дуусах мэт санагдах
Намрын өдрүүд...

1.

Жижигхэн хотдоо
Жигүүрээ хумилаа.
Жирэмсэн эхнэрийнхээ нойтон хацар, талхны мухлагийн хооронд 
цасан харгуй урлалаа.
Жигүүрээ хумилаа.

2016.11.16

2.
Унтан буйг чинь ширтэн сууна, би...
Уруул нэвт гэрэлтэх 

Тэнд ч, энд ч болжмор жиргэж буй нь

Бялзуухай, дэрсний үзүүрт суухаараа 

улам гоё жиргэнэ.
Бяцхан гунигтайдаа тэр хөвүүн 
улам гоё зурна.
Бямба хийгээд ням гарагийн завсарт, 
лонх хүмүүсийн согтууд
Бялуу мөрөөдөгч тэр хөвүүн улам гоё зурна.

"Ля ля орчлон чинь урлаг юм шүү дээ" гэж
Лянхуан дээр завилсан эм бурхан, 
түүнд хэлжээ.
Лаанаас өөр гэрэлгүй, 
харандаанаас өөр бийргүй ч
Лавтайяа тэр хөвүүнд 
бэх шиг нулимс, 
бийр шиг сэтгэл заяажээ.

                               Саравчны зүүн дээд булангаас

Сар, хагарсан өндөг шиг дуслахад

Золбин муурнууд хаа сайгүй ангуучилж

Зоорины модон хаалганууд гаслантайяа савчмуй.

Явуулын жүжигчин, тосгоны театраас гарч

Явганаар дэн буудлын зүг гэлдрэхэд

Ямбуу цагаан цамц нь дүрээсээ салж ядах нь

Үнэртэн цэцэгс
Хэмжээс: 598x600 181k
Сэтгэгдэл: 0
Үзсэн: 5147

Өвгөн багш
Хэмжээс: 478x600 65k
Сэтгэгдэл: 0
Үзсэн: 5339

Үдэш
Хэмжээс: 397x600 80k
Сэтгэгдэл: 0
Үзсэн: 4033