BIIRBEH.MN by Bataka

Өгүүллэг: Х.Болор-Эрдэнэ : Жаран хөлт
Оруулсан admin on 2008-05-29 22:56:00 (7881 уншсан)

“Хоногийн хорин дөрвөн цаг хүрэлцэхгүй байна” гэж ярих дуртай нэг эрийг сайн мэдэх юм. Энд тэндгүй гүйж явдаг түүнтэй тааралдах бүртээ би энэ үгийг нь дуулах бөгөөд мань эр ч саяхан уулзаад салснаа мартсан юм шиг нөгөө л үгээ хэлсээр жирэлзтэл алхан өнгөрнө.
Өдөрт /заримдаа цаг тутамд/ хэд ч тааралдаж мэдэх түүнийг харах бүртээ би тэр үгэнд нь үнэндээ үнэмшиж орхидог юм. Хурдан ч гэж жигтэйхэн. Түрүүхэн энэ замын урдхан талд явж харагдсан бол минутын дараа хотын хойд хэсэгт гүйхээрээ харайлгаж харагдах. “Гүйгээд” л өнгөрдөг болохоор нь мань хүнийг би анзаарч сонирхож байгаагүй юм билээ. Хэзээ ч тухтай уулзаж, хэзээ ч тайвуухан үг сольж үзээгүй тэр танил маань нэгэн өглөө мандах нартай уралдсаар гэрт маань ороод ирлээ. /Манай гэрийг яаж мэдсэн юм, бүү мэд/. Нөгөөх адгаж яарч явдаг нь сураггүй. Нүд нь гунигтай сүүмийж ямар нэгэн зүйлийг хэлэх гэж их л хичээж байгаа бололтой. Асаасан тамхиа ч сорохоо мартсан байртай өөдөөс таг гөлрөөд суучихав.
-Юу болоов?
-Нэг юм болоод байна аа.
-Тэгээд яриач дээ.
-Яаж хэлэхээ мэдэхгүй байна аа.
-Ярь аа, би ойлгоно.
-Чи ойлгоно л доо. Тэгээд л би ирлээ.
Энэ ярианы дараа би илүү зүйл асууж түүнийг хориглолтод оруулахгүй байхыг хичээн болгоомжтой амьсгалав. Тэр гэнэт санасан бололтой тамхиа нэг том сорсноо үнсний сав руу шидчихэв. Тэгээд шүдээ зуух маягтай амаа сүрхий жимийснээ,
-Миний хөл нэг л биш ээ гэлээ. Би хөл рүү нь харав. Байх ёстой юм нь байрандаа л харагдана. Муухан жолоочийн нөхөөстэй дугуй шиг болчихсон /хөгшин оросын гутал байсан байх/ хүрэн гутал нь шалан дээр парлийгаад жаахан том тавагтай байж ч мэдэхээр санагдсаныг нуухгүй л дээ. Мань хүн миний харцыг дагуулж хараад асуух маягтай өөдөөс анхааран ширтэв.
-Байдаг л зүйл ш дээ.
Yнэндээ түүний юун тухай яриад байгааг ойлгоогүй ч “Чи ойлгоно л доо” гэснийг нь санаад багахан нэрэлхүү зангаар ийнхүү хэлчихэв.
-Тийм гэж үү? Чи өөр ийм тохиолдлыг мэдэх юм уу?
Ингэж хэлснийх нь дараа би үнэхээр юун тухай яриад байгааг нь сонирхож эхэллээ. Гэхдээ тэр тухайгаа шууд асууж болохгүй байв.
-Юу нь болохгүй гэж. Надад л лав гайхаад байх юм алга.
Yүнийг дуулаад санаа нь амарсан ч бас л эвлэрч өгөхгүй байгаа байртай хөлөө энд тэндээс нь баахан ширтэв. Тэгснээ гэнэт нэгийг санасан байртай над руу эгц харснаа,
-Хөл ч яахав ийм байдаг байж. Харин нэг өдөр би энэ олон хөлөндөө орооцолдоод уначих вий гэсэн айдас төрөөд байх боллоо.
Би хөл рүү нь дахиад л харлаа. “Нэг, хоёр…Хоёр хөлтэй л байна даа”. Энэ бодлоо харин түүнд хэлсэнгүй.
-Арай ч үгүй байлгүй дээ.
Yүнээс өөр оновчтой хариулт надад олдсонгүй. Мань эр миний энэ хариултад сэтгэл нь ханаагүй бололтой гутал шигээ зэгэл хүрэн өнгөтэй нүдээрээ цоортол ширтэнгээ,
-Хамгийн гол нь өдөр ирэх бүр тоо нь нэмэгдээд байна аа. Ингээд хөл нэмж ургаад байвал би цаашдаа зүгээр нэг хөлний цуглуулга болчихвол яах вэ? Энэ олон хөлний хэдэд нь гутал өмсгөх вэ? Хөл нүцгэн гүйгээд байлаа гэхэд нэг л өдөр орооцолдоод унахгүй гэж үү?
Ийм олон асуулт нэгэн зэрэг цацчихаад амьсгалаа таг дараад миний уруулыг ширтээд суучихав. Би хөл рүү нь дахиад л харлаа. “Нэг, хоёр…Тэнэг чинь юугаа яриад байгаа юм бэ?” Ингэж бодсон боловч,
-Одоо тэгээд хэд болчихоод байгаа юм бэ гэсэн асуултыг сөргүүлэн тавив. Мань эр ар шилээ бодлогоширонгуй маажсинаа,
-Сая ирж явахдаа тоолоход 58 орчим л болж байна лээ. Дахиад тоолсон боловч 50 хүргээд л тоогоо алдчихаад байх юм. Энэ удаад би инээдээ арайхийн барьж, түүний өмнө нүүрээ улайлган доош тонгойв. Мань эр намайг өөрийнх нь төлөө шаналж байна гэж харсан нь мэдээж.
-Наадах чинь 60 хүрээд л зогсоно доо. Нэмж ургахгүй.
Ингэж хэлэхээс өөр арга олдсонгүй. Тэр миний үгийг сүрхий анхаарч чагнаснаа,
-Яагаад гэж асуугаад тэнэгдүүхэн харцаар гайхан ширтэв. Би мөрөө хавчаад,
-Надад л тэгж санагдаад байна гээд хөөрхийг бараг өрөвдөж эхэллээ. Сэтгэцийн өвчтэй болчихсон танилаа тохуурхаж суугаадаа гэмших ч шиг. Уг нь бид хоёр адилхан л бичгийн хүмүүс. Тааралдах болгондоо “Уран бүтээл өндөр үү?” гэж найрсгаар мэндлээд салдаг болохоор би дотроо түүнийг төвөгшөөж байсангүй. Гэтэл үгийн үйл мэтгэдэг найз маань хөлөөрөө дэлхийг бөмбөрдөж гүйсээр байгаад жаахан “юмтай” болчихсон бололтой. Түүнд чухам юу болоод байгааг би тааварлах шиг болов. Бичсэн жаал зугаа юмаа энд тэнд амьтан хүнд гайхуулж, бас ч гэж энд тэндхийн сонин хэвлэл дээр тавьж, тавьсан хэдэн шүлгээрээ хайчилбар хийж зургийн дэвтэр дээр наах гэж наашаа цаашаа санаатайгаа уралдан гүйж, гүйх тоолондоо урагшилж өгөхгүй байгаа хөлөө чамлан ширтсээр байгаад санаандаа баахан хөл нэмж ургуулдаг болчихож л дээ. Ийм дүгнэлт хийснийхээ дараа “Би ямар азаар 60 гэж хэлэв ээ” гэж олзуурхах сэтгэл төрлөө. Тэртэй тэргүй 58 дээр зогсчихоод байгаа хөлийг нь 100 гээд хэлчихсэн бол мэргэжил нэгт андыгаа эвлэрэшгүй зовлонд унагах байлаа. Хүсэл гэдэг тун нь ихдээд ирвэл зовлон болж хувирдагийн амьд жишээ өөдөөс таг гөлрөн сууна. Би босож аяга цай хийж өгөөд, хөргөгчнөөс хугас шилтэй цагаан дарс хундагалаад түүн рүү дөхүүлэн тавив.
-За, чи сонс. Би урьд нэг номтой хүнээс яг ийм явдлын тухай сонсож байсан юм байна. Юу вэ гэхээр…
-Юу гэж…?
-Юу вэ гэхээр…
-Яасан гэж…?
-Yгүй чи байз л даа. Битгий ам руу орчих гээд бай…Юу вэ гэхээр…/тэр амаа байдгаар нь жимийгээд толгойгоо салж унатал нь дохино/…Чам шиг ийм ер бусын хүмүүс байдаг гэнэ. Хэтэрхий их яараад байдаг болохоор чинь бурхан чамд туслах гэж ийм олон хөл нэмж ургуулаад байна л даа. Харин наад хөл чинь 60-аас дээш явахгүй. Нэмж ургахгүй гэсэн үг. Тэр үед нь чи амьсгаагаа гүнзгий аваад урьдынхаасаа тайван…удаан…аажуухан алхаад байгаарай. Харин хөлөө огтхон ч харж болохгүй шүү. Бүхий л ажлаа яг тэр хэмнэлээрээ тайвуухан, удаанаар амжуулаарай. Гол нь яарч адгаж болохгүй. Тэгээд энэ тухайгаа, яг энэ байдлаа цаасан дээр бич. Өөрөөр хэлбэл хөл бүрийнхээ онцлог шинжийг гаргана гэсэн үг шүү дээ. Тэгээд голынхоо хоёр хөлнөөс бусдыг нь тэр зохиолдоо үхүүлчих.
Ингэж хэлсний маань дараа мань эр миний нүд рүү сүрхий том харснаа “Нээрээн, тийм байна шүү дээ. Би яагаад энэ тухай өмнө нь бодож олсонгүй вэ. Ерөөсөө одоо биччихье. Алив, үзэг цаас” болоод явчихав. Би түүнийг нь эрс эсэргүүцээд,
-Би 60 болсных нь дараа гэсэн шүү дээ. Тэгээд ч битгий ингэж яарч адгаад бай гэлээ.
Энэ ярианы дараа тэр нөгөөх олон хөлөө сэрээчихгүйг хичээж байгаа бололтой манайхаас зөөлхөн гишгэлсээр гараад явчихав. Би ч хөөрхийг дотроо жаахан өрөвдөж, дэмий юм хийсэндээ гэмшсэн болоод өдөр тутмынхаа амьдралд уусан орлоо. Нэлээд хэдэн сар өнгөрөв. Нэг анзаарсан чинь мань эртэй тэр өглөөнөөс хойш огт тааралдаагүйгээ саналаа. Тэгээд сураг чимээ тавьж хаачсан ийчсэнийг нь асуувал “Гэрээс гарахаа больсон. Өдөр шөнөгүй л юм бичээд суугаад байгаа” гэсэн хариуг эхнэрийнх нь амнаас сонслоо. Тэсэлгүй нэг өглөө гэрт нь яваад очлоо. Мань эр бичгийн бололтой ширээнийхээ араас толгойгоо өндийлгөн нэг харснаа,
-Өө, ашгүй. Чи хүрээд ирэв үү. Муу найз нь 60 хүрэв үү, үгүй юү л хядаж эхэлсэн. Тэгсэн чинь ёстой баларсан юм болоод оо гэлээ. Би бичиж байгаа руу нь өнгийн харвал том том алхдагаасаа огт өөр шоргоолжны мөр шиг жирийсэн жижигхэн бичиг харагдаад юу нь мэдэгдсэнгүй.
-Тэгээд юугаа баллачихав аа?
-Би мартаад хамгийн голын хоёр хөлөө ч хүртэл хамтад нь үхүүлчихжээ. Одоо тэр муу хоёрыгоо нэхэж авах зарга мэдүүлээд сууж байна.
Би мань эрийн хоёр хөл байрандаа байгааг хэлж “Чи дахиад л тоон дээрээ будилчихаж” гэж итгүүлчихээд инээдээ барьж чадалгүй тэдний гэрээс гараад энэ тухай бичихээр хар хурдаараа харайлгалаа. “Ёстой супер онигоо болно доо” гэж бодон яарч явахдаа санаандгүй хоёр хөлөө харвал жирэлзээд нээрээн л арай ч олон болчихсон юм шиг харагдахад нь тэр дороо цочин зогтусав. Дахиад түрүүчийнх шигээ хурдалбал хөлний тоо урьдынхаасаа ч нэмэгдчих шиг санагдлаа.

( Сэтгэгдэл бичих? | Өгүүллэг | Оноо: 5/1 | Болор-эрдэнэ Х )

Манай сайт танд таалагдаж байвал LIKE хийгээрэй. Танд баярлалаа.

Санал сэтгэгдэл

Санал асуулга

Та онлайн номын дэлгүүрээр хэр их үйлчлүүлэх вэ ?
	Байнга
	Нилээд
	Хааяа
	Цөөн
	Үгүй

Санал асуулгын дүнг үзэх

Ном

Шуурайн Солонго: Гималай

Шуурайн Солонго: ТООРОЛЖИН

Ш.Сундуйжав : Үүр цайж байна

Э.Үржинханд : Хос ном мэндэллээ

Б.Болдсүх : Таг мартсан тангараг

Ч.Дагмидмаа

Санал асуулга

Та манай гишүүн болохыг хүсвэл энд дарна уу.
t
Одоо онлайнд 99 зочин 0 гишүүн байна.

Мэдээлэл оруулах

Та бүхэн өөрсдөө шүлэг, өгүүлэл оруулахыг хүсвэл энд дарж нэмж болно.

Та монгол гарын драйвэр ашиглан бичээрэй. Оруулсан мэдээллийг админ үзээд идэвхжүүлнэ.

Санал хүсэлтээ илгээх

Зургийн цомог

khuv5-043.JPG
Хэмжээс: 600x450 60k
Сэтгэгдэл: 0
Үзсэн: 3782

Г.Ариунболд Зотон, тос 50x40
Сүг
Хэмжээс: 600x477 151k
Сэтгэгдэл: 0
Үзсэн: 5082

Анхны цас 2005 он
Нээлттэй Нийгэм Форум
Хэмжээс: 600x450 120k
Сэтгэгдэл: 0
Үзсэн: 5378

Агуулга

Monday, 2024.07.01
·	Э.Үржинханд : ҮЗЭГНИЙХЭЭ ҮЗҮҮРЭЭР
·	Э.Үржинханд : ДЭЛГЭР ЗУНААР
·	Соёрхын Пүрэвсүрэн : НААДАМ ДӨХЛӨӨ ДӨӨ... ХАНЬ ГЭЖ...
·	Э.Үржинханд : ТАНИЛ ГУДАМЖААР
·	Соёрхын Пүрэвсүрэн : НҮҮДЭЛ
·	Г.Мөнхтулга : ДУРЛАЛ
·	Г.Мөнхтулга : “293”
·	Г.Мөнхтулга : . ӨӨДГҮЙ АМЬТАН
·	Г.Мөнхтулга : ХАЙР УДАХГҮЙ ИРНЭ
Saturday, 2024.03.30
·	Лха Отхан : ӨӨР ДУУНД УЯРАХГҮЙ
·	Лха Отхан : ЦАСНЫ УТГА УЧИР
·	Лха Отхан : ХАРААЦАЙ НАС
·	Лха Отхан :ӨНГӨРСӨН БҮХЭНД УТГА УЧИР
·	Лха Отхан : ДУРСАН САНАХ БАЛЧИР НАС ...
·	Лха Отхан : ҮХЛИЙГ ҮЗЭХ Л ҮЛДСЭН...!
·	Лха Отхан : ЭЛСНИЙ ЧИМЭЭ
·	Лха Отхан : АМЖИЖ ХАЙРЛАХААР ХОРВОО ДУТДАГ
·	Лха Отхан : ГИТАРЫН УТСАН ДАХЬ САРНЫ СОНАТ ...
·	Лха Отхан : ДӨЧИН ДӨРВӨН НАМРЫН ДУУ
·	Лха Отхан : БУРХАНГҮЙ ЕРТӨНЦИЙН УУЛС
·	Лха Отхан :ШУВУУД ИРЖ БАЙНА
·	Лха Отхан : СҮҮЛЧИЙН ТУХАЙ ХҮНИЙ ЗҮҮД ...
·	Лха Отхан : ДУУСАЖ БАЙГАА БИДНИЙ АМЬДРАЛ
·	Лха Отхан : Урсгалд хөвөх навчисыг он жилүүдтэй үдэж ...
·	Лха Отхан : ӨВСНИЙ АМЬДРАЛ
·	Лха Отхан : ЭХ НУТГИЙН ТУХАЙ ДӨРВӨЛ БОДОЛ
·	Лха Отхан : Шөнийн ганцаардал минь
·	Лха Отхан : БҮҮДГЭР ТЭР ХОТ МИНЬ
·	Лха Отхан : ХУУЧИН ХАЙР ...
·	Лха Отхан : ЗАМЫН ТУХАЙ ШҮЛЭГ
Monday, 2024.03.04
·	Б.Явуухулан: Сонин сурвалжлагчид ярьсан нь
Thursday, 2024.01.25
·	Г.Мөнхтулга : ХАЙР
·	Г.Мөнхтулга : ТҮҮНД
Thursday, 2023.12.21
·	Г.Мөнхтулга : ХОТЫН ШӨНӨ
·	Г.Мөнхтулга : ЧАМД
Tuesday, 2023.12.12
·	Долгорын Цэнджав : ТАМГА
Tuesday, 2023.12.05
·	Г.Мөнхтулга : Зүүд
·	Г.Мөнхтулга : ХЭДЭН ҮГ
·	Г.Мөнхтулга : ДҮРСГҮЙ БОДОЛ
·	Г.Мөнхтулга : БҮСГҮЙ ЧИ НАМАЙГ ХҮЛЭЭДЭГ ҮҮ

Та сараа сонгоно уу

Хажууд нь хүмүүн мишээн гэрэлтэхэд Халиун дэлбээгээ дэлгэн баярладаг Инээхийг хүртэл эсэндээ мэдрэх Ижий сүнстэй Сарнай цэцэг

© Copyright 2005-2025 Biirbeh.MN. All rights reserved. By Bataka	Манай сайт танд таалагдаж байвал LIKE хийгээрэй. Танд баярлалаа.
Утас : 976-99076364 И-мэйл :info@biirbeh.mn