Одоогоос хэдэн жилийн өмнө манайд нэгэн жигүүртэй мэт хурдан хүлэг байж билээ. Яг л нисдэг хорхой шиг хав хар өнгөтэй тэр морь лав босоогоороо төрсөн байх гэж би боддог юм. Үнэндээ босоогоороо төрснийг нь хэн ч хараагүй боловч ийм хүлэг л эхээсээ дөрвөн хөлөөрөө унадаг байж таарна гэхээр сайхан хурдан буян байсан даа. Дааганд нь хээрийн амьтан ноцоод зөв талын хонгонд нь шүдээ оруулчихсны гайгаар хойд хөл нь үл мэдэг цөмцөгнөж гишгэдэг, зүгээр зогсохдоо хүртэл тэр талын ташаа нь доор унжиж харагддагаас хүмүүс "Загиржавын хэлтэн хар" гэдэг, би тэр нэрэнд дургүй манай "хилэн хар" хэмээн нэрлэдэг байсан.
Түвшин гэрийн зүг гунигтайхан алхаж явлаа. Замын хажуугаар алхаж яваа түүний дэргэдүүр хаа нэг хөлсний тэрэг өнгөрөхдөө хурдаа хасч, жолооч нь явах уу гэсэн байртай цонхоороо сайтар гэгч ажиглана. Шар өнгөтэй жижиг тэрэг мөн л энэ маягаар хурдаа хасч, хэсэг зуур зэрэгцэн явсанд Түвшин, -Үгүй ээ, суухгүй “ гэсэн дохио болгож гараа савчаад алхахдаа уур нь бүр ч их хүрч байлаа. Хармаандаа сохор зоосгүйг мэдсэн юм шиг зөрсөн тэрэг болгон зогсож, орилоо Баасангаас ч илүү уур цухлыг нь хүргэнэ. -Яадаг тэнэгүүд вэ? Орилоо Баасантайгаа цуг далд ор” гэж өөрийн эрхгүй цухалдан хараагаад Түвшин гэнэт ганцаараа ярьснаа анзаарч, эргэн тойрноо ажвал ашгүй ойр тойрон хүн амьтан нэгээхэн ч үгүй. ( Дэлгэрэнгүй... | Сэтгэгдэл [] | Өгүүллэг | Оноо: 5/1 | Амарбаяр М )
Өдөржин давхиад чоно байтугай оготнын бараа ч харсангүй. Арваад жил ан хөөхөд ийм өдөр таарч байгаагүйсэн. Эрдэнэ ийн бодохуй бухимдал нь улам нэмэгдэв. Гаднаа тэрээр өөртөө ундууцсан дүр эсгэвч үнэн хэрэгтээ эхнэртээ уурлаад байгаагаа өөрөө мэдрээд байлаа. Өмнө нь зүв зүгээр л байдаг хүн, өнөөдөр өглөө гэрээс гарахад л юу болов гэмээр дургүйцэж хориглоод, элдэв юм хэлээд байсан. ( Дэлгэрэнгүй... | Сэтгэгдэл [] | Шүлэг | Оноо: 0/0 | Амарбаяр М )
Дундаа тавьсан ганц шил архи маань бараг дуусч байв. Харин миний "зөвлөхүүдийн лекц" дөнгөж л эхэлж байлаа. "Зөвлөхүүд" гэдэг маань надтай хамт ажилладаг гурван эр. Зарим өдөр ажлын дараа бид өрөөгөө дотроос нь цоожилж байгаад "эрчүүдийн тусгай уулзалт" зохион байгуулдаг уламжлалтай юм л даа. Хэн нь анх санаачлаад, хэзээнээс эхэлснийг бүү мэд, нэг л мэдэхэд "ёслол гэх үү, үйл ажиллагаа гэх үү ийм нэг зүйл" бидний дунд хэвшсэн байсан юм. Гэхдээ сургуулийн ширээний араас дөнгөж гарч ирсэн миний бие энэ үйл явдлын зохиогч биш гэдэг нь тодорхой, Учир нь тухайн үедээ би өөрийн гэсэн ажлын арга барил, дадал сууж амжаагүй, хууччуулын амыг харах маягтай л явж байсан үе. Манай хашрууд надад ажлын үед ажил төрлийн зааварчлага зөвлөгөө өгөхөөс илүү гардаггүй тул амьдралын мөн чанарын тухай, эр хүн гэж хэн болох тухай "хичээлийг" ийм уулзалтын үед заадаг байлаа. Магадгүй ийм зорилгоор ч дээрх " тусгай уулзалт " бий болсон байж мэднэ. Ийм нэг уулзалт эхлээд бие халаалтын дасгал болсон ганц шил юм маань дуусч байхад лекцийн сэдэв тодорхой боллоо. Нэгэнт ажил тараад нэлээд удсан болохоор эхнэр маань утасдаж, ( Дэлгэрэнгүй... | Сэтгэгдэл [] | Шүлэг | Оноо: 4/1 | Амарбаяр М )
Бороо арилжээ. Тэнгэр, өглөөнөөс хойш бороотой байсан гэхэд итгэмээргүйгээр цэлмэж, үдшийн гялаан мишээж үзэгдэнэ.Чийг үнэртээд л, ганцаараа, хосоороо, хэд гурваараа тайвуухан алхах хүмүүс тэнгэр, үүл, шорооны үнэрийг мэдэрч, бас түрүүчийн ододтой хамт газарт буусан эртэч саран дээгүүр алхацгаана. Буудалд нэлээд хурдтай ирж зогссон автобусны дугуй замын хонхорхойд таарч, нүүр нүд уруу нь шалбааг үсчихэд Болдхүү сэхээ орлоо.Анзаарвал түрүүнээс хойш нэлээд удаан суучихжээ. ( Дэлгэрэнгүй... | Сэтгэгдэл [] | Өгүүллэг | Оноо: 0/0 | Амарбаяр М )
Би архи уучихаж дээ янз нь. Дотор нэг юм тэсэхүй еэ бэрх өвдөж, зүрх хагарах гэж буй мэт цовхчино. Сайн дураараа өөрийгөө зовоож үйлээ эдлэн хэвтэж буй миний дэргэд эцэг эх хоёр минь ирчихсэн зогсоно. Орь дуу тавин гаслах хүүгээ хараад элэг нь эмтэрч, зүрх сэтгэл нь урагдаж байх шиг. Аав минь хөмсөг зангидан дуугаа хурааж хүрлийгээд ижийгийн нүдэнд нулимс цийлэгнэж үзэгдэнэ. Тэснэ тэснэ гэхэд яаж тэсэх вэ, ижий эхэлж ам нээлээ. -Иш хүү минь, ингэж өөрийгөө зовоож байх гэж. Болдоггүй юмыг ингэтлээ уугаад... ямар хэрэгтэй гэж тэгдэг байна аа.?... Уг нь ээж нь чамайг хар ус биш халуун сүү амлуулж хүн болгосон юмсан ... гээд арга нь барагдсан янзтай нулимсаа арчив. Болдогсон бол миний орноос өвдөөд өгөх юмсан гэсэн царайтай зогсч байсан аав минь ижийгийн зүг "Одоо чи үглээд яана" гэсэн байртай харсанаа ( Дэлгэрэнгүй... | Сэтгэгдэл [] | Өгүүллэг | Оноо: 0/0 | Амарбаяр М )
Тэр өдрийн өглөө сонины эрхлэгч маань намайг дуудаж, хотын захад орших нэгэн сургуулийн тухай сурвалжлага хийх үүрэг өглөө. Гадны нэгэн буяны байгууллагынханы хандив хөрөнгөөр боссон, гэр хорооллын ядуувтархан иргэдийн хүүхдүүд сурдаг тэр сургуулийг хүмүүс жирийн нэг сургууль биш, харийн шашны харгис сургаал номлодог газар гэлцдэг болохоор эрхлэгчийн даалгавар тийм ч таатай санагдсангүй. Гэнэтхэн таагүй даалгавар авснаас ч болсон уу зүрх уруу зүүгээр шивэх мэт ёгхийгээд явчихад өөрийн эрхгүй суун тусч дуу алдлаа. Гэвч “сонины маргаашийн дугаарт нийтлэнэ, яаралтай бичиж ир” гэсэн зарлиг өгчихөөд,” Яв.Гүйцээ. Өөр юмгүй” гэсэн мэт доош тонгойн нэгийг уншиж суусан эрхлэгч миний энэ байдлыг анзаарсангүй. ( Дэлгэрэнгүй... | Сэтгэгдэл [] | Өгүүллэг | Оноо: 0/0 | Амарбаяр М )
Говийн намхан намхан толгодын дунд орших жирийн л нэг жижигхэн сум ойртох бүрийд зам хорж өгөхгүй зовоох нь хэцүү. Өнөөдөр ч тэр ёсоор сумын төвийн бараа харагдсаар их л удлаа. Хоёр мянга шахам бээрийн урт зам туулаад ирсэн ачааны цэнхэр тэрэг нь урагш явахаа байчихав уу эсвэл сум цаашаа нүүгээд байгаа хэрэг үү, хамгийн өндөр нь болох сургуулийн хоёр давхар тоосгон барилга нь эхлээд харагддаг жижигхэн сум говийн цэнхэр зэрэглээнд алслаад байх шиг санагдана.Тэр тусмаа өнөөдөр нэг л сайхан учрал хүлээж байгаа юм шиг сонин совин төрж Баяр урьд урьдынхаас илүү гэр уруугаа яарч байлаа. Ачааны цэнхэр тэрэг дасал болсон замаар давхисаар говь газар тэр бүр харагдаад байдаггүй өвлийн дүнзэн байшинтай, аргагүй л алсын тээвэрт ийш тийшээ байнга явдаг “олонтой ч, овсгоотой ч” жолоочийн гэр орон гэдгийг илтгэх мэт хүрэн зосоор будаж, дээгүүр нь нарийн модоор эмжсэн цэлгэр банзан хашааны үүдэнд ирж зогслоо. ( Дэлгэрэнгүй... | Сэтгэгдэл [] | Шүлэг | Оноо: 0/0 | Амарбаяр М )
Шуурайн Солонго: Гималай
Шуурайн Солонго: ТООРОЛЖИН
Ш.Сундуйжав : Үүр цайж байна
Э.Үржинханд : Хос ном мэндэллээ
Б.Болдсүх : Таг мартсан тангараг
Ч.Дагмидмаа
Та бүхэн өөрсдөө шүлэг, өгүүлэл оруулахыг хүсвэл энд дарж нэмж болно.
Та монгол гарын драйвэр ашиглан бичээрэй. Оруулсан мэдээллийг админ үзээд идэвхжүүлнэ.
zam-028.JPG Хэмжээс: 600x450 136k Сэтгэгдэл: 0 Үзсэн: 4134
mongolia2007year-144.JPG Хэмжээс: 600x450 123k Сэтгэгдэл: 0 Үзсэн: 4107
mongolia2007year-243.JPG Хэмжээс: 600x450 113k Сэтгэгдэл: 0 Үзсэн: 4293
Нэр: Э-шуудан: Санал хүсэлт: