/ таталбар/
Дугуй хээтэй ээжийн минь алчуур шиг цүүрийн өвс дэрвээд
Дүүрэн загссан тогоотой өрөм шиг наран тоонон дээр өнхөрч
Дундаа нүхтэй зоос шиг өдрүүд ар араасаа зуугуйхан шогшиж
Дусал дусалхан нулимс шиг навч сэтгэл хөндөн унана

Алдаад асгачихсан нулимс шиг ботгон нуур догдолж
Ар халхад цуутай аавын аяга шиг сар толгод дамнан цогиж
Амрагийн минь суман дэлт шиг шөнө уяан дээр сойгдож
Асар тэнгэрийн шигтгээ шиг хяруу тугалын зэлнээ хононо

Сор нь ханасан үнэгний сүүл шиг салхи өвс даллаж
Халтар зоотой согоо шиг хүүхэн эрчүүдийн зүрхэнд халбилзаад
Будан хөөсөн салхи шиг сэтгэл эзнээ олохгүй сандчаад
Манан татсан хангай шиг бүсгүйг найргийн онгод ээрнэ

Аальгүй хүүхэн шиг гэрийн хормой намаржин шарваад
Аргамжаатай саран шиг шувууд өвөлжих гэж хоргодно
Буурал будан шиг сэрүүн хэвлий илбэн жиндүүлж
Буцаж одох шиг цаг хугацаа тавилангаа дагаад шогшино

Туулайн хэвтэр шиг бутанд жаалхүү зүүрмэглэж
Тугалын нүд шиг одод будан дундаас сүүмийнэ
Лимбэний цуур шиг аялгуунд намрын ой шуранхайлж
Лишийн үнэр шиг агь хоолойнд аргаад хатна

Амрагхан хонгорын минь инээд шиг аальгүй сар жуумагнаж
Аравдын сар шиг болзоонд нутгийн бүсгүйчүүд зогсоно
Намрын мойл шиг нүдэнд харчуулын зүрх унахад
Монголын намар шиг амьдрал ухаарал сэлгэж холдоно
2009. 10. 10.

Бүжин цочоосон бүрэнхийг 
Бүүвэйн дуугаар сүлээд 
Бүтэн нойргүй хоногуудаа
Бүртгээ нь үгүй ээжийгээ
Намар хаврын уянгаар
Эгшгийг нь аргадсан дуундаа
Наран саран хоёроор 
Ээлжлэн сугадуулж дуулья аа
Сэвлэг үсэнд шингэтэл 
Ангир уургаар ивлээд
Тоос нь босоо хорвоогоо
Тосоор рөөсөн ээжийгээ
\Дахилт\
Гэргий заяагаа дархалж 
Гэртээ инээд нэмээд
Түмнийг хоймроо залсан
Хүний хайлан ээжийгээ
\Дахилт\

2004 он               Ж.Раднаадаргиа

Бүжин цочоосон бүрэнхийг 
Бүүвэйн дуугаар сүлээд 
Бүтэн нойргүй хоногуудаа
Бүртгээ нь үгүй ээжийгээ

Намар хаврын уянгаар
Эгшгийг нь аргадсан дуундаа
Наран саран хоёроор 
Ээлжлэн сугадуулж дуулья аа

Сэвлэг үсэнд шингэтэл 
Ангир уургаар ивлээд
Тоос нь босоо хорвоогоо
Тосоор рөөсөн ээжийгээ

\Дахилт\

Гэргий заяагаа дархалж 
Гэртээ инээд нэмээд
Түмнийг хоймроо залсан
Хүний хайлан ээжийгээ
\Дахилт\

Хоёр танил тааралдаж гэнэ их л дотно янзтай

Хоёр биенээсээ ганц юм асууж гэнэ их л тэвдсэн янзтай

Ганц юмны ард гарах уу найзаа гэж нэгнээсээ асуув

Гайхах хэрэггүй та нар тэр хоёрыг чадахгүй гэж басвуу

Нэг юмаа аа ууж дуусаад их л додигор алхана

Нэмж уух гэхээр мөнгө байхгүй зоос хайна гэхээс залхана

Гэхдээ дуртай болохоор мөнгөний эрэлд гарлаа

Гэм хийсэн хүн шиг ийш тийшээ зэхийсэн нүдээр харлаа

Явсан нохой яс зууна гэдэг шиг хэдэн төгрөгний бараа харлаа

Яг үнэн хэрэг дээрээ гэрийнхээ эд зүйлийг зарлаа

Ахиж уугаад тэр хоёр нилээн халаад

Амандаа орсон үг бүхнээ худлаа залаад

Найз нь урьд нь тоймгүй баян байлаа

Нарт хорвоод миний дээр гарах хүн байхгүй байлаа

Одоо найз нь архинд бүр нэвт орсон

Орчлонг гэгээтэй биш бүрхэгээр хардаг болсон

Гэж ярьж байтал нөгөө найз нь үгийн тасалж

Гэрэлтэй гэрэлгүй ч яахав урдахаа нэг татчих

Тэгвэл би урьд нь сайхан залуу байсан юм

Тэр энэ бүсгүйчүүд намайг бүгд хайсан юм

Мөнгөтэй ч явлаа өнгөтэй ч явлаа

Мөн ч их зүйлийг хүссэнээрээ авлаа

Гэж ирээд л том том ярьж гэнэ

Гэтэл нөгөөдөх нь нээх том нүдээр харж гэнэ

Чи битгий залаад бай чамайг бодвол би хүн шиг байсым

Чам шиг юм хэзээ ч сайхан байгаагүй хэн нь чамайг хайсым

Бүр сүүлдээ хэрүүл болж зодоон болох дөхөв

Бие биенээсээ дээр гарах гэж нэгнээ цохив

Ингэж найзуудын уулзалт дуусчээ

Эргээд хэзээ ч уулзахгүйгээр харанхуй руу уусчээ

Энэ бол хошин ч гэсэн үнэн байдал нь

Найраглал
Хөх толгодын саравчны дэргэдэх
Хөөрхөн бор гэрийг
Хүн бүхэн мэднэ
Эмээл уулынхан тэр аяараа
Эцэг гэж хүндэлдэг
Эдлүүрчин Аюуш гуайнх
Холоос харахад
Хонь хотлоотой юм шиг 
Хашаа нь цайрч харагдана
дөхөөд очиход 
дөч тавиар гандсан нэхий
дэлгээд тавьчихсан байна 
Хаалгыг татахад
Хавтгай цагаан нэхий хөглөрч 
Хар модон торхнуудаас ган сэнхийнэ
Өдөр шөнөгүй 
Өвөл зунгүй 
Үргэлж ийм байдаг айл 
Мөнгөн товчтой 
Мөр ханзархай ямбуу цамцтай өвгөн 
Модон орныхоо хөндийгөөс нэхий гаргана
Эдлүүрчин Аюуш гуайг харахад
Эр хонины нэхийг 
Ээ дээ сунгаж дөнгөх болов уу Гэмээр
Суугаад босоход өвдгөөр нь 
Суун тусгал хатгаж
дуу алдуулна
Шууных нь арьс сул унжиж
Судас бүхэн нь ил харагдана
Шувуун цээжний хэнхдэг хүрэнтэж
Нүдний шилнийхээ дээгүүр харсхийн 
Нүцгэн хөлөөрөө год хийж 
Нэхийгээ өрөөлдөн хэд хэд татлаа

( Дэлгэрэнгүй... | Сэтгэгдэл [] | Найраглал | Оноо: 0/0 | Бусад )

Сүүлийн удаа чамаас уучлал гуйгаад эвлэрэе

Сүүлчийн бадаг шүлгээ тэрлээд ч хамаагүй үнэнийг эрэе

Төрийн хэдэн түшээдтэй буруу харж гар барин эвлэрэе

Түмэн олонтойгоо харин инээн байж эвлэрэе

Газар шороог минь үлдээ гэж орилоё

Ганцхан чинийх биш бүгдийх гэж чарлая

Ухсан нутаг уух усгүй болоогүй байгаа дээрээ эвлэрэе

Унтаж босоод зүүд байгаасаа гэж эвлэрэе

Уудам нутаг үлдээсэн өвгөдөөсөө уучлал гуйж эвлэрэе

Ухаангүй тэнэг ч байсан аргадаж эвлэрэе

Тэнгэр нурчаагүй байгаа болохоор чамтай эвлэрэе

Тийм ч учраас тэнэгэр сайхан монголоосоо уучлал эрэе

Бодлын минь харгуйд нэгэн зүйл байна

Бодлогширч байсаар алга болох нь байна

Энэхэн амьдралд бид яах гэж төрсөн юм бэ

Ийм л тавилантай байх гэж төрсөн юм уу

Үгүй бид сайхан амьдрах гэж төрсөн юмаа

Үнэн гэж байдаг бол одоо л үнэнээ хэлэх цаг

Өвгөд минь бидэнд уудам их газар үлдээж

Өөрсдөө бид ухаж үр хойчдоо нүх үлдээх гэж үү

Энэ амьдралд худалч бялдуучаар дүүрч

Энэ амьдралд бид зөвхөн зовлон л үүрч

Ард бидэнд худал үг хуурамч зан хэрэггүй

Үнэн хэрэгтэй

Халбага хоолоор ард түмнээ мэхэлж байна

Харанхуй нүхрүү биднийг түлхэж эхэлж байна

Энэ газар чинь эзэнтэй эргэж тойрох хүнтэй

Эртний сайхан домогтой одоо харин хэнтэй

Алхах газаргүй болчихоод бид ухаарлаа гээд суухуу

Алхах газартай байгаа дээрээ алд газраа нуухуу

Төрийн толгойд суусан төмөр царайтай хэсэг нөхдүүд

Төр засаг биднээ бодохгүй өөрсдөө бүхнийг авсан нохдууд

Монгол гэдэг тал дүүрэн малтай таваг дүүрэн идээтэй

Монгол гэдэг таван идээний дээжээ сэржим өргөж хайрхандаа мөргөж

Ийм л сайхан заншилтай байлаа энэ улс чинь

Одоо тэгтэл ухсан нүх уруудсан ардтай л хоцорлоо

Ээ хөөрхий бодол минь бодол минь................

Өглөө сэрээд харлаа чи явчлаа

Өөрийн гэсэн зүрх бүхнийг авчлаа

Гэсэн ч миний сэтгэл ганцхан чам руу

Гэрэлтэй биш харанхуй газар там руу

Яагаад явсанаа чи хэлээгүй би ч мэдээгүй

Ямар хүнийг би тэгээд хайрлахыг чи хэлээгүй

Чи зөвхөн хувиа бодоод явсан тиймүү

Чамд сэтгэл гэж байхгүй тиймүү

Зөвхөн эд хөрөнгө байхад чи жаргалтай

Зөв ч бай буруу ч бай чамтай байхад би жаргалтай

Санасан сэтгэлээ би тэгээд яах юм бэ хэлээч

Санахгүй гэж бодоод явж болно гэхдээ хэцүү гэлээч

Надаас болсон бол би чамд боломж олгоё

Насан туршийн хайраа чамайг болгоё

Эцэс төгсгөлгүй амьдралын эргүүлгийг чи тэссэнгүй

Ингэж явахад чинь миний буруу байхгүй гэсэнгүй

Чи мэдээж өөр өөрийгөө мэдэж байгаа

Чиний дараагийн хайранд чинь тавьж өгье зайгаа

Өглөө болгон эрт босож
Өндөр тэнгэрийг бүрэн харж бай
Огторгуй хурмаст уужмын хутгаа
Оюун ухаанд чинь хайрлах болно

Орой бүхэн хэрэг болгож
Одон ертөнцийг бүтэн харж бай
Эрхэс гариг үзэсгэлэнгийн сүлдээ
Эгнэгт танд хүртээх болно

Алтан нарыг мандах тоолон
Алаг зүрхнээсээ догдлон харж бай
Эндэлгүй дэвжихийн учрал тавилангаар
Эрдэнэт бөмбөлөг гийгэх болно

Мөнгөн сарыг хөөрөх бүрийд
Мөнхүү бас бахархан харж бай
Сэрж санахын яруу тодыг
Сэтгэлээрээ ямагт эдлэх болно.

Ухаант хүн хаа ч очсон
Уулсын оргилыг хүндэтгэн харж бай
Баян буурал хангайн хишиг
Бат түвшин явах болно

Учирсан бүхнийхээ нүүр царайг
Уяхан даруу инээмсэглэн харж бай
Өнөр өтгөн үрт наслахын
Өлзий буян бүрдэх болно

цасан доор

гүн нойрноос сэрсэн яргуй

гайхширна...

адууны туриглаанд

өвсний толгой бөхөлзөх

намрын зураглал...

ганцаардал

уулын хөх өвсний

ганхах чимээ...

солонго татсан

уулын энгэрт дүүрэн сувд

асгараа болов уу...

том том цас

ямар их ганцаардлыг

сэдрээсэн бол...

уулын горхинд

сар урсаж тоглохуй

намар зог тусна...

тэнгэрийн өнгөтэй

голын урсгал хөлөө дүрэх ч

хайран...

өглөөний манан

дүүжин гүүрэн дээгүүр

нар хөлөглөн айсуй...

цэцэгст бялуурсан

намарт буцахгүй хорогдоод

өглөө хяруу ч үгүй...

харсаар байтал

өмнө минь модод нүцгэрэх

зөндөөн гуниг...

mongolia2007year-174.JPG
Хэмжээс: 600x450 117k
Сэтгэгдэл: 0
Үзсэн: 3020

khureltogoot-07.jpg
Хэмжээс: 600x450 109k
Сэтгэгдэл: 0
Үзсэн: 4127

uvl-009.JPG
Хэмжээс: 600x800 207k
Сэтгэгдэл: 0
Үзсэн: 2706