-Цаана чинь баян Бархас цахилгаанд цохиулчихсан гэнэ. Гурав наяд авахуулчихсан юм байхаа. Ухаангүй байна гэнэ.
-Паа баларч дээ. Яаж яваад цохиулчихав. Тэсэх нь үү.
-Муу байна гэнэ. Харин ч хярвас болчихоогүй нь их юм.
-Ороолон нэгээр дутаж дээ. Олон хүнийг дээрэлхсэн ланчиг ихтэй тийрэн байгаа юм.
-Яахнав. Өчигдөрхөн өмнө нь гөлчигнөж байгаагүй юм шиг.
-Дайраад гаръя даа. Давилуун зантай дээрэмчин ч гэлээ, морьтон удмын Монгол цус буй биеэр нь эргэцэж байгааг нь бодоод ороод гаръя.
-Тэгье дээ.

Нэг.

Дэн дун, дэн дун. Чаг чаг чаг чаг, Дийд дийд.Лүк Лүк Лүк.
-Бодол салаалж цувираад байна. Ямар ч их гэрэл гялбах юм бэ дээ. Мэлс мэлсхийгээл өнгөрөөд байх юм.
-Аан би чинь цахилгаан тойрогт орчихсон байна ш дээ. Байз байз намайг хэн татаж аваад байна аа. Под Баяраа юу даа.
Диррд диррд, дирррд.
-Хүүе хүүе би ухраад байна. Тийм байна.
-Баярааг алах нь ээ. Яана аа. Би чинь энэ мууг зодож алах нь ээ. Боль боль гэмгүй хүнийг зайлуул. Ямар айхавтар уур хилэн бэ.
Манас манас. Пис пис.
-Аа аа. Бархас ах тогонд цохиулчихлаа. Туслаарай. Пир пир.

-Хөлөө ямар их чирч гүйдэг юм бэ. Аан доголоод байгаа юм байна. Би өшиглөчихсөн ш дээ. Өглөө өшиглөөгүй бол арай хурдан гүйх байжээ.
-Тэрээ хөөе. Бас ухаантай золиг юм. Урт модоор татахаа мэдэж байна.

Хоёр.

Чаг чаг, чаг чаг. Дийд дийдд. Шаррд. Лүк, лүк,лүк.
-Эмчээ Бархасын бие ямар байна.
-Чишш, чимээгүй. Зөөртөө л байна. Ер нь бол муухан. Та хоёр, сахиуртай нь уулзаж болно.
-Хэрэггүй дээ. Муу хүн үхдэггүй гэдэг. Наадах чинь олон хүн зовоосон сүг байгаа юм. Төрсөн тэлсэн бүгдэд нь хар дарсан зүүд байлаа.
-Юу ?

Гурав.

-Ёо ёо. Энэ муу эмч тариа хийчих лээ дээ янз. Тариа хийхээр л ингэж өвдөөд байх юм. Гэрэл дунд орчихоор зовиургүй зүгээр юм билээ.
-За энэ хоёр юугаа хийж яваа юм бол. Намайг хараад л зугтдагсан. Тэгнээ тэр эмчид муулчихаад гарлаа.
-Олон удаа дээрэмдүүлсэн гээд байгаа юм. Надад ер нь сайн хүн алга уу.
-За ашгүй. Гэгээнээ ирж явна. Энэ охин миний мөнгөөр хооллож, тансаглаж яваа юм чинь. Эрх биш намайг өрөвдөх байх. Олон шөнө үүнийг би жаргаасан даа. Хаха
- Эгчээ би хоол хийгээд ирлээ. Ах яаж байна. Та гараад хоол идчихээд ир. Ядарчихаж. Би харж байя.
- За тэгье дээ. Аппаратыг нь сайн харж байгаарай. Эмч ойрхон байгаа.
-За би сайн харж байя. Та тайван хоолло.
-Гэгээнээ ширтээд байлгүй дуугарла даа. Яагаад зөндөө удаж ирэв.
-Чи муу тэнтийсэн гай яасан амь бөхтэй юм. Үхээч.
-Юуу?
-Чиний энэрэлгүй цэвдэг сэтгэлээс болж би насан туршдаа тарчилж явна. Ядуу зүдүү намайг хэдэн халтар төгрөгөөр хуурч хүчээр эзэрхийлээгүй бол өдийд би хайртай хүүтэйгээ жаргалтай байх байлаа. Ядаж л эхнэрийн чинь өмнө нүүр бардам зогсох байсан юм.
-Үгүй байлгүй дээ.
-Чам мууг үхсэн ч сэхсэн ч дахин чиний доор худлаа гийнэж, үмхий амыг чинь долоон, ой гутан тарчилахгүй. Гэхдээ сайхан эцэг эхийн жудаг мөс хөлдсөн сэтгэлд минь гёлтойж байгаа болохоор үхтэл чинь өдөрт нэг эргэнэ ээ.
-Өө эгч. Яасан хурдан ороод ирэв. Ахыг хараад зогсож байна.
- Хэвэндээ л байна уу Гэгээнээ. Сайхан хоол хийж ирсэн байна. Баярлалаа. Эгч нь хоол нойроо мартчихаж. Одоо миний дүү яв даа.
- Маргааш өглөө хоол авчирна аа. Хөөрхий ах минь хурдан эдгэрээсэй.
-Хэлээд юү гэхэв.
-Жүжигчин гичий. Хурдан гараач.
Дийдд дийд, дийд дийд. Лүг лүг лүг.
-Эмчээ, эмчээ татвалзаад байна. Хурдан ирээрэй.
-Сувилагчаа хүчилтөрөгч. Кордминь хийгээрэй. За ашгүй. Даралт нь хэвийн тогтчихлоо. Одоо гайгүй.
Чаг чаг чаг, дийд дийд, Шардд, Лүк Лүк. Шардд
-Арайхийн гэрэлд орж хөвөх гэсэн чинь энэ эмч тариа хийчихлээ. Тарианы дараа хамаг бие янгиначих юм. Тариулчихаар юу ч харахгүй хэцүү гэж.

Дөрөв.

-Хөөрхий эхнэр минь л миний төлөө зовж суух шив. Эндээс гараад чамайгаа жаргаана аа. Харж л байгаарай.
-Харин хүү яагаад үзэгдэхгүй байна аа.Түүнийг өөр шигээ эр зоригтой нэгэн болгох гээд арай зовоосон юм болов уу. Хүнд дээрэлхүүлсэн амьсгаа болгохгүй л гэсэн эцгийн сэтгэл байсан гэдгийг ойлгохгүй явж дээ.
-Хойд эцгийн бахь шиг гар намайг хатуужуулсан. Түүнд өширхөж, түүнээс хариугаа авсан ч гэлээ үхсэнийх нь дараа түүнийг уучилсан.
Чаг чаг чаг, дийд дийд, Шардд, Лүк Лүк. Шардд
-Хань минь. Бархас минь чи намайг хар нялхаас минь авч суучихаад насаар минь зовоолоо. Би яасан азгүй хүн бэ. Чиний гарын чинь чилээг гаргаж, үхтэлээ нүдүүлчихээд олон удаа дутуу төрж, амьдын хагацал үзсэн.
-Чи өөртөө хэрэгтэй гэж үзвэл намайг хэний ч өвөрт түлхээд оруулж чадах хүйтэн сэтгэлтэй хүн.
-Харин ганц хүү чинь чамайг дуурайсангүй. Чамаас анхи ондоо хүн болгох гэж би цаг үргэлж хичээсэн.
-Гэхдээ л чиний хатуу сэтгэл хүүгээс чинь арилсангүй. Удамшил гэж энэ бизээ.
-Хэрвээ хүү чинь намайг дуурайсан бол чамд хичнээн гомдсон ч өнөөдөр надтай хамт энд сууж байх байсан юм.
-Яасан арилдаггүй хар толбо бэ. Юугаар угаавал чиний цусанд нэвт шингэсэн хүйтэн араншин арилах юм бэ.
Дийдд дийд, дийд дийд. Лүг лүг лүг. Шарррд.
-Би тийм муу хүн гэж үү. Би амьдралаас хожоо хайж л явсан. Өө ашгүй нөгөө
цэнхэр гэрэл хүрээд ирлээ. Би нислээ хаха.
-Хойд аав минь бас нисч явна.
-Сайн уу ааваа. Ээж хаана байгаа юм.
- Чи хулгай хийгээд шоронд орсон. Ээж бид хоёр чинь чамайг гаргах гэж хамаг хөрөнгөө барсан. Гэтэл чи суллагдаж ирэнгүүтээ эргэж ирээгүй гээд бид хоёрыг зодсон. Чиний зодуурыг даалгүй өвгөн би үхэж, ээж чинь сэтгэлээрээ тарчилсаар миний араас ирсээн. Одоо бид жаргалтай байна.
-Ээж чинь чамаас айгаад чамд харагдахыг хүсэхгүй байна. Гэхдээ чамд хайртай гэж хэлүүлэх гэж намайг явуулсан юм.
-Чи хийсэн нүглийнхээ үрийг эдлэх ёстой. Гэмээ ухаарч, нүглээ наманчилж, буян хураасан цагт чинь ээж чинь чамтай уулзах болноо, болноо гэсээр дуу нь бүдэгрэн холдож одов.
-Хүлээл дээ ааваа. Ааваа.
Энэ үед жигдхэн хар хувцастай, цэвэрхэн цагаан залуус хөөрхий Бархасыг сугадан авч бахируулсаар авч одов. Явах зүг тас харанхуй ажээ.

Тав.

Дийдд дийд, дийд дийд. Лүг лүг лүг. Дийдд дийд, дийд дийд. Лүг лүг лүг. Дийийийийд.
-Эмчээ түргэлээрэй. Татваганаад уналаа. Бархасаа.

Зургаа.

Бархасын оршуулганд цөөхөн хүн иржээ. Авьяаслаг бизнесмен Бархас зуурдаар нас барлаа гэсэн мэдээ ёс төдий уншигдаад өнгөрөв. Хэнч уйлсангүй.

Соёрхын Пүрэвсүрэн

2016

art_14.jpg
Хэмжээс: 600x436 176k
Сэтгэгдэл: 0
Үзсэн: 4426

zam-080.JPG
Хэмжээс: 600x450 95k
Сэтгэгдэл: 0
Үзсэн: 4382

B3-019.JPG
Хэмжээс: 600x373 77k
Сэтгэгдэл: 0
Үзсэн: 7040