Зохиолч: Баянмөнхийн Цоожчулуунцэцэг

Түүнд хүүхнүүд дургүй, харин эрчүүдэд тэр дургүй. Ажлынх нь хүүхнүүд цайны цагаар бөөгнөрөн сууж, түүний гоо үзэсгэлэн, сайхан царай, бас дандаа инээмсэглэж явдгийг бүгд шүүмжлэн ярьдгийг тэр мэднэ.
-Хараач. Энэ аальгүй хүүхэн яахаараа байнга инээмсэглэж явдаг юм бол
-Хэлтсийн эрчүүдийн анхаарлыг татах гэж инээдэг юм байлгүй.
-Энэ нээрээ гандан буурахгүй нөхөр шүү. Өчигдөр хог цэвэрлэх гэж ирэхдээ ч үсээ сэнсдүүлсэн байсан.
-Сайхан харагдах аргаа олж ядах юмаа.
-Эхнэртэй харчуудын тархийг эргүүлж их мөнгө салгадаг юм гэнэлээ.
-Цаадах чинь яг л арван наймт шиг харагдах юмаа. Яаж жингээ ингэж бариад, өдрөөс өдөрт гоолиг болоод байнаа.
-Энэ хүнд сексээс өөр санаа зовох зүйл байх биш, хамаг мөнгөө гоо сайхандаа л зарцуулдаг байлгүй.
-Хүүе харсан уу? Цаадах чинь үсээ гялайтал хусуулсан байна лээ.

-Ял толгойлоод, эвгүй гэдэг нь. Хүний анхаарал татах гэж ядаж байгаа нь тэр. Хүүхнүүд түүний тухай амаа олохгүй ярьцгааж, хардаж, сэрдэж, хамаг цагаа зарцуулна.
Харин эрчүүд түүнийг шохоорхон харцгаана.
-Энэ нээрээ сайхан амьтан шүү.
-Нэг унтаж үзэх юмсан.
-Манай авгай өдрөөс өдөрт л бүдүүрээд байх юм. Харин энэ хүүхэн өдрөөс өдөрт л нарийхан болоод байх юмаа.
-Сонссон уу? Балт үүнийг урьд шөнө цохисон гэнэ.
-Худлаа. Цаадах чинь мөрөөдлөө ярьж байгаа юм.
-Эмэгтэй хүн уг нь өөртөө арчаатай байвал насыг давдаг бололтой.
-Үсээ хусуулсан байсан, хачин секси харагдаж байгаа биз.
-Наад их зантыг чинь орой хамт хоол идэх үү? гэсэн татгалзаж байна лээ.
-Тэгнээ. Мань мэтийн бэл хүрэхгүй байлгүй хэмээн эрчүүд түүний талаар ярьж амны зугаагаа гаргацгаана.
Бүсгүй энэ бүхнийг эргэцүүлэн бодож, цагаан тааз ширтэн хэвтэж байхдаа гэнэт хэн нэгэнд туйлаас их гомдов.
Тэрбээр “Би ямар ч буруугүй” гэж хашгирмаар байлаа. Гэвч бас л дуугарсангүй.
Хэзээ ч олон таван үг унагааж бас хов жив хөөцөлддөггүй, бас хэзээ ч бусдын хэрэгт хошуу дүрж үзээгүй бүсгүй амьдралаас аажим аажмаар хөндийрч байгаагаа л мэдэж байлаа.
Ходоодны хорт хавдартай учраас тэр ямар ч дайллага цайллагат явдаггүй байсныг, химийн тариа хийлгэж, үс нь шингэрсэн учраас өдөр бүр үсээ сэнсдүүлдэг, эцэст нь бүр хусуулснаа тэр хэнд ч хэлээгүй. Цээж хөндүүрлэх өвчинд зовиурлахдаа, ёолохгүй гэхдээ хөмхийгээ зуун тэсвэрлэдэг ч хүмүүс түүнийг инээмсэглэж байна гэж андуурдаг байсныг, хавдраас болж өдрөөс өдөрт турж эцэж байгаа ч тэр бусдад ойлгуулах гэж оролдоогүй. Үнэндээ тэр тулаад ирсэн өвчний боол байхыг хүсээгүй. Тийм ч учраас эмнэлэгийн ор сахин, ёолж, бусдаар өрөвдүүлэхийг тэвчиж чадаагүй.
Түүнийг гэнэтхэн ажлаасаа гарсныг мэдсэн нөгөөх хүүхнүүд ам дамжин цуурч, “Хүүе өнөөх чинь баян эрийг эхнэрээс нь салгаж, баахан мөнгө халаасалж аваад гадагшаа гарсан гэнэлээ” хэмээн шивнэлдэж, хаана яаж архидаж, хүүхэн эргүүлснээ ид бах болгож ярьдаг харчууд түүний бөгсний хэлбэр, бэлхүүсний нарийнийг гайхацгааж байгааг тэр зөнгөөрөө мэдэрч байлаа.
Бүсгүйн цонх руу харлаа. Өчигдөрхөн эмч залуугийн бэлэглэсэн гал улаан сарнай цонхоор орж ирэх жаварт хайрагдаж, өнгө, зүсээ алдан, хорчийж харласныг хараад санаа алдав. Түүний сэтгэлд ч бас энэ жавар хурж, залуу нас, гоо үзэсгэлэнг нь юу ч үгүй хайрч байгааг л мэдэж байсан ч тэр бууж өгөхийг хүсээгүй.Биеийг нь өвчнөөс илүүтэй, бусдын цуу үг хамгийн их өвтгөдөг байсныг тэр мэднэ.
Түүний уруул дээр үл мэдэгхэн инээмсэглэл тодров. Хамгийн сүүлчийн удаа тэр үнэн сэтгэлээсээ инээмсэглэжээ.

uvl-009.JPG
Хэмжээс: 600x800 207k
Сэтгэгдэл: 0
Үзсэн: 4337

trlj-009.JPG
Хэмжээс: 600x450 143k
Сэтгэгдэл: 0
Үзсэн: 4044

zam-065.JPG
Хэмжээс: 600x450 117k
Сэтгэгдэл: 0
Үзсэн: 4945