(Abel Korzeniowski – ‘Table for two’ аянд зориулав) 

Бороотой замыг туулчихаад орхисон гутал шиг,

Бодлын хөндүүрт түгжээд үлдээсэн гэмшил минь

Хуучин хайр чи...

Зэврүүн өдрүүдийн дээгүүр хөглөрөх үүлс,

Зарын самбарын салбархай цаас хоёр шиг

Хамааралгүй болсон оршихуйд ...

Хүйтэн өдөр зөрөлдөх хүмүүсийн яаруу алхаанд

Хөглөрөн хийсэх навч шиг

Улиран үлдэх хагацал минь...

Замын унаанд амжих гэж сандруу гүйхэд

Заавал тойруулж ядуулах тогтоол ус шиг

Зугатааж яваа дурсамж минь...

Амьдралын замаасаа намайг хэдэнтээ түлхсэн хойно чинь ч,

Аз жаргалыг бусадтай эдлэхдээ би сэмрэх

             Ард үлдсэн харанхуй минь ...

Хосын ширээнд ганцаар үдлээд босохдоо

Хоосон сандлын түшлэгт баяртай гэж шивнэх

            Хөндүүр айдас минь ...

Хэтэрхий гэгээтэй инээмсэглэлээ л мартаагүй байгаасай

Хэн нэгнээр дэндүү их хайрлуулж байгаасай, заавал ...

            Алдаж дуусдаггүй чи минь ...                       

Тогооч
Хэмжээс: 473x600 71k
Сэтгэгдэл: 0
Үзсэн: 4920

YolHad_32.JPG
Хэмжээс: 700x525 144k
Сэтгэгдэл: 0
Үзсэн: 3959

B2-008.JPG
Хэмжээс: 600x450 90k
Сэтгэгдэл: 0
Үзсэн: 4684