Үхлээс айдаггүй хэрнээ
Өөрт чинь хаягдахаас тэгтлээ айдаг
Өөдгүй зүрх
Хайрлуулахаас буцаагүй хэрнээ
Хүндлэхээс дандаа хулчийдаг
Өөдгүй сэтгэл
Үнэнээс холдоогүй байхад
Худалд дийлдчихээд байдаг
Өөдгүй амьдрал
Өнөөдөр дуусаагүй байхад
Маргаашийн явдалд түүртэж явдаг
Өөдгүй хүмүүн
Олон учрал таарахад
Орь ганцыг л мартаж чаддагүй
Өөдгүй эр
Орчлон ижил байхад
Очоод уулзчихаж болдоггүй
Өөдгүй тавилан
Онож ганц л төрчихөөд
Олигтой нэг ч шүлэггүй
Өөдгүй найрагч
Одоогоо мэдрэх байтал
Өнгөрсөндөө бэдэрч үлддэг
Өөдгүй заяа
Би өөдгүй ертөнцөд ирсэн
Өөдгүй хүн
Өгөрсөн тархи, цөхөрсөн зүрхтэн
Өрөвдөхөд өр хэмхчих
Өширхөж үйлийн үр сануулах
Өөдгүй амьтан…
Г.Мөнхтулга Tulga.poetry
Шуурайн Солонго: Гималай
Шуурайн Солонго: ТООРОЛЖИН
Ш.Сундуйжав : Үүр цайж байна
Э.Үржинханд : Хос ном мэндэллээ
Б.Болдсүх : Таг мартсан тангараг
Ч.Дагмидмаа
Та бүхэн өөрсдөө шүлэг, өгүүлэл оруулахыг хүсвэл энд дарж нэмж болно.
Та монгол гарын драйвэр ашиглан бичээрэй. Оруулсан мэдээллийг админ үзээд идэвхжүүлнэ.
mongolia2007year-020.JPG Хэмжээс: 600x450 48k Сэтгэгдэл: 0 Үзсэн: 4110
Хүрээ эхнэр Хэмжээс: 600x593 176k Сэтгэгдэл: 0 Үзсэн: 5216
Хүлэг морь Хэмжээс: 600x1251 229k Сэтгэгдэл: 0 Үзсэн: 4800
Нэр: Э-шуудан: Санал хүсэлт:
Facebook 
Twitter 
