Ганцхан бид далавтай өвгөний хүү
Шүлэгээ унших гэж байна чимээгүй
Галын шугаманд эрсэдсэн цэргийн
Сүүлчийн амьсгаа сонсогдож байна чимээгүй ээ
Тамсагийн зуравдугаар девиз оройн тоондоо жагсаж байна
Таны миний өвгөд залуугаараа одоо энхрий нутгаа дуулж байна чимээгүй
Хатан дөрөөн дээрээ бөхийж зүүн хацраа үнсүүлсэн хүү нь
Халхын голын тулалдаанаас халагдаж ээждээ ирсэнгүй
Сайхан дээл эмээл хазаар зэхээд
Саахалтаас бэрээн тандсан өвгөнд
Хүү чинь эрсэдсэн гэж хэлж чадаагүй ухуулагч
Хүүшлээд даачих сүүдэр дунд ганцаараа уйлж байна чимээгүй ээ

Бүлтэй бүхэн мордсон дайнтай жилүүдийн ард
Бүсээ чангалсан хүүхнүүд дээврээ ганцаараа өргөж
Ханын гурван бүслүүр таталж завдаагүй эрчүүд
Ханагар орныхоо хаяаг зоргиороо дэмжиж байна чимээгүй ээ
Насаа орхисон баатруудын ач үрс нь хүлээж байна
Намрын хүйтэн шөнө газар даарлаа гээл хүйтэн байна
Одон авья гэж байлдаагүй гучаад оны баатрууд маань
Одоо ч гэсэн та биднийг зуун зуун жил хамгаалж байна
Дэлт хүлгийнхээ нуруунаас хашгирч авчираагүй хувьсгалын
Далд жагссан он жилийг үхэл бүтээлцсэнийг санцагаая
Цэлмэг залуу насныхаа гал дөлөөр бадарч
Цэдэнжавгуайн шүлгийг сургуульд цээжилсэн хүүхэд
Чиний төлөө үхье гэж эх орондоо хэлсэн
Цэргийн тангараг болгон сэтгэлээрээ андгаалсныг бодоцгоое
Цэнхэр дурдан алчуур зүүдэнд умбан дэрвэнэ
Цэргийн хүү одоо гэртээ буцаад ирж байна
Цэцэгс зургаан сардаа хашгирч урагсан яргуй
Цэмбийн шенелээ сүвлэн халхын голоос өндийж байна
Амьсгаа даран бодох зүрхний гүн хүндэтгэлд
Ардын айрмын номхон команд сэтгэлийн сахилга мэт хэрэгтэй
Буун дуугүй зуунуудад амьдрах хувьтай бидэнд
Бутрашгүй алтан хүрээгээ нэгтэгэх жагсаал бас хэрэгтэй
Хуучин шенелийн сумны соривийг хуруугаар бөгөлсөн багачууд минь
Хувьтай цагын элгэн дээр танхилхан өссөнөө санцгаая
Болж байна гэж тайтгарсан одонтой өвгөдын ач үрс минь ээ
Бодох юм бидэнд бодох юм бидэнд байхгүй гэж үү
Ялагдаж үзээгүй Монгол ардын айрам эндрийн өмнүүр алхаж байна
Ялгуусан довгийх нь алтан манжлага итгэлтэй дэрвэж байна
Монгол улсаа төвхнүүлсэн бидний зоригт Сүхбаатар
Морин дээрээн өндийн гараа сунгаж байна чимээгүй
Хорин нэгэн оныхонд захиж хэлсэн үгээ
Хорин нэгдүгээр зууныханд дахиж сануулах гэж байна чимээгүй ээ
Ганцхан бие далавтай өвгөнийхөө шүлгээ унших гэж байна чимээгүй
Галын шугманд эрсэдсэн цэргийн
Сүүлчийн амьсгаа сонсогдож байна чимээгүй ээ
Ялагдаж үзээгүй Монгол ардын айрам эндрийн өмнүүр алхаж байна
Ялгуусан довгийх нь алтан манжлага итгэлтэй дэрвэж байна
Монгол улсаа төвхнүүлсэн бидний зоригт Сүхбаатар
Морин дээрээс өндийн гараа сунгаж байна чимээгүй
Хорин нэгэн оныхонд захиж хэлсэн үгээ
Хорин нэгдүгээр зууныханд дахиж сануулах гэж байна чимээгүй ээ

mongolia2007year-158.JPG
Хэмжээс: 600x450 32k
Сэтгэгдэл: 0
Үзсэн: 3982

khongor047.jpg
Хэмжээс: 600x734 156k
Сэтгэгдэл: 0
Үзсэн: 5201

mongolia2007year-196.JPG
Хэмжээс: 600x450 55k
Сэтгэгдэл: 0
Үзсэн: 3785