Бүсгүй эмнэлэг рүү алхаж явна. Үр шилжүүлэн суулгах төвөөс авч гарсан хуруу шилтэй зүйлээ гартаа чанга атгаад сул асгарах нулимстай хацраа үе үе арчин инээмсэглэн алхана.. Энэ дотор түүний хорин жилийн мөрөөдөл, олон шөнийн зүүдний биелэл, мянга мянган өдрийн залбирал, өвдгийг нь тэврээд гуйх ханийнх нь гуйлт бий. Хоолой дээр нь нулимс тээгэлнэ. Хорвоо ийм аж. Эмч нар түүнийг нэг сарын ч насгүй тул дураар нь байлга гэж нөхөрт нь хэлэхийг тэр сэм сонсчихсон юм. Сонссон сонсоогүй өөрөө ч мэдэж байсан. Жүжигчин мэргэжилтэй, мэргэжилдээ хайртай Хайтан бүсгүй анх айлын эхнэр болсон даруйдаа гэргий хүний амьдралд нэг л дасаж өгөхгүй босон суун сэрвэгнээд гарч гүйх гээд байхаар нь нөхөр нь түүнийг ойлгож нэг орой “за тэр хүсээд байгаа зураг авалтандаа ор доо” гэж санаа алдан хэлсэн юм. Бүсгүй баярлан нөхрөө үнсээд шууд л найруулагч руугаа залган маргаашнаас эхлэн зураг авалтанд орох болно оо гэдгээ баяртайгаар хэлсэн. Түүний тоглож байгаа анхны түүхэн кино. Олон хоногийн хөдөлмөр, бэлтгэл, инээд, нулимс холилдсон , олон уран бүтээлчийн хүч хөдөлмөр сэтгэл шингэсэн түүхэн кино ч сайхан болсон. Харин хатны дүрд тоглосон Хайтан бүсгүйн амьдрал харамсалтай нь кино шиг сайхан төгссөнгүй. Зураг авалтын үеээр олон удаа мориноосоо унах даалгавар гүйцэтгэж , олсноо мэдээгүй байсан хүүхдээ алдаж орхисноо нөхөртөө ч хэлээгүй тас нуухаар шийдсэн. Тэр урлагийн сургуульд багшилж байхдаа нөхөртэйгээ анх танилцсан юм. Тэгэхэд дөнгөж бэлтгэл ангийн оюутан гээд хааяа хичээл таслаад алга болчихдог өндөр шар хүүг хань нь болоод ийм тохьтой, насандаа баймгүй буурьтай эр болчихно гэж төсөөлөө ч үгүй явсан. “Өөрөөсөө үе мултарсан залуухан нөхрөө хүүхэд гаргаж аргамжихгүй бол яах гэсэн юм бол доо” гэсэн хатуухан үгийг ч нэг бус удаа сонссон. Эхэндээ энэ үгийг сонсоход зүрх нь хүчтэйгээр базлан өвддөг байсан ч одоо бол бүр тоохоо больсон. Хайтан эмнэлэг рүү нэг баяр хөөртэйгээр алхан орлоо. Нүднийхээ шил дээгүүр нухацтай харах хижээл насны их эмч түүнийг хүлээж байсан бололтой инээмсэглэн угтлаа. “Эмч ээ, танд итгэлээ шүү, түүнд минь бид хоёрын дундаас ямар хөөрхөн хүүхэд гарахыг заавал харуулаарай, та надад амлаач” гээд түрүүнээс нааш гартаа чанга атгасан хуруу шилтэй зүйлээ алгаа зөөлхөн дэлгэж эмч рүү сарвайлаа. Ингээд бүх юм болчихлоо.Сэтгэл нь нэг л хөнгөхөн, замын хажууд ургасан модод урин цагийн салхинд исгэрэн шуугих нь хүртэл уянгалаг сайхан санагдана.
Шуурайн Солонго: Гималай
Шуурайн Солонго: ТООРОЛЖИН
Ш.Сундуйжав : Үүр цайж байна
Э.Үржинханд : Хос ном мэндэллээ
Б.Болдсүх : Таг мартсан тангараг
Ч.Дагмидмаа
Та бүхэн өөрсдөө шүлэг, өгүүлэл оруулахыг хүсвэл энд дарж нэмж болно.
Та монгол гарын драйвэр ашиглан бичээрэй. Оруулсан мэдээллийг админ үзээд идэвхжүүлнэ.
Зохиомж Хэмжээс: 600x451 175k Сэтгэгдэл: 0 Үзсэн: 5137
YolHad_14.JPG Хэмжээс: 700x525 84k Сэтгэгдэл: 0 Үзсэн: 3979
B2-015.JPG Хэмжээс: 600x450 53k Сэтгэгдэл: 0 Үзсэн: 4910
Нэр: Э-шуудан: Санал хүсэлт: