Бүсгүй биедээ сарны гэрэл нөмрөн
Дараа нь 1993 онд Монголын нэвтэрхий толь зохиох ажил дууслаа гээд цөөн редактор үлдэж бусад нь өөр тасгуудад шилжин ажиллах болов. Л.Хүрэлбаатар багш “Лувсанжав багш, шавийг таньдаг хүн. Лу багшийн шавь нар юм хийдэг юм” гээд найдаж, их сургуульд төвд хэлний хичээл зааж байхын чамайг мэднэ хэмээгээд Төвд судлалын тасагтаа шилжүүлэн авч ажиллуулсан юм. Тэр үед бас Ланжоугийн газартай хамтран Төвд-монгол толь бичиг хийх асуудал байсан юм шигээ. Тэгээд намайг энцеклопеди дээр ажиллаж байсан толь бичиг хийх арга зүйтэй гэж давхар бодолцсон байх. Гэтэл төсөв хөрөнгө нь болсонгүй юу, толь бичгийн асуудал чимээ намжив. Тэгсгээд байтал Д.Цэрэнсодном, Л.Хүрэлбаатар багш нар хоорондоо ярилцаад Дара эх гэсэн сэдвээр судалгааны ажил хий, ер нь буддын утга зохиолын төрөл зүйлийн судалгаа руу орох нь зүйтэй гэж зөвлөлдөж чиглэл өгч, сэдэв зааж өгсөн юм.
Эжий минь жаргасан уу, зовсон уу гэж ахин дахин сэтгэлд ургадаг. Ааваас минь хойш энэ хорин жилд бүх хүүхдээ айл орон болгож, амьдрал ахуйтай нь хүний зэрэгтэй залгуулжээ. Тэгэхлээр хүн ёсны үүргээ сайн гүйцэтгэсэн хүнд ийм асуулт тавих нь илүү хэрэг.
Нутагтаа очиж, эжийдээ золгоод ирлээ. Талын Гурван улаан, Хүнгий голоор минь охин бид хоёрыг очсоноос хойш хоёр ч удаа халуун бороо хонон өнжин орж, чийг ханасан, нар тэгш говь маань ахин дахин нялхран сайхан зун боллоо. Урьд нь энд тэнд ганц нэгхэн гэр зэрэглээн дунд цайвалзан байдагсан бол одоо голоо даган айлууд хаяа хаяагаа даран буужээ. Сүрэг мал ч тэгш өсч. Сайн ямаатай нутгийн маань хишиг юм байх, айл айлын гадаа машин, мотоцикль сойлттой.
Хэн хүнтэй би уулзмааргүй байна Хэрүүл хайж би бухимдмааргүй байна Уйлмаар ч үгүй, дуулмаар ч үгүй байна Усны жараахай шиг дуугүй л баймаар байна Наашаа цаашаа сэтгэл дэнслэхгүй байна Арван гурван аашаа би нуумааргүй байна Амьдармаар ч үгүй, үхмээр ч үгүй байна. Инээх, уурлах дур хүрэхгүй байна Илүү дутуу үг унагамааргүй байна Яриа хөөрөө дууссан юм шиг байна Явах, ирэх хүмүүс яршигтай байна. Наашаа цаашаа сэтгэл дэнслэхгүй байна Арван гурван аашаа би нуумааргүй байна Амьдармаар ч үгүй, үхмээр ч үгүй байна. Намайг магтсан үг сонсмооргүй Наадаж инээх найз надад хэрэггүй Намайг муулсан үг сонсмооргүй байна Наргиан цэнгээн ч үгүйлэхгүй байна Наашаа цаашаа сэтгэл дэнслэхгүй байна Арван гурван аашаа би нуумааргүй байна Амьдармаар ч үгүй, үхмээр ч үгүй байна. 1992 он. “Хурд” хамтлаг аялгуу зохиож дуулсан.
Талын Гурван Улаан минь
Тарж нэг, хурж нэг тослоо доо
Тамхиа нэрээд аав минь
Таниад чиг, хүлээгээд чиг суух шиг ээ
Газрын эмжээр Хүнгий минь
Галгиж нэг, цалгиж нэг угтлаа даа
Гандуу дээлтэй аав минь
Гаднаа чиг, гэртээ чиг байх шиг ээ
Жирмийн сүлжээ харгуй минь
Жиндээ нэг, аяндаа нэг хөтлөө юү
Жирвий саарлаараа аав минь
Жилдээ нэг, сардаа нэг ирэх шиг ээ
Нүүдлийн олон шувууд минь
Нуураа нэг, тойрмоо нэг эргэлээ дээ
Нутгийн хэдэн буурлаасаа би
Нуугдаж нэг, зүүгдэж нэг уйллаа даа.
1992
СТА. Н.Цолмон аялгууг зохиосон
МУГЖ Х.Болормаа дуулсан
Шуурайн Солонго: Гималай
Шуурайн Солонго: ТООРОЛЖИН
Ш.Сундуйжав : Үүр цайж байна
Э.Үржинханд : Хос ном мэндэллээ
Б.Болдсүх : Таг мартсан тангараг
Ч.Дагмидмаа
Та бүхэн өөрсдөө шүлэг, өгүүлэл оруулахыг хүсвэл энд дарж нэмж болно.
Та монгол гарын драйвэр ашиглан бичээрэй. Оруулсан мэдээллийг админ үзээд идэвхжүүлнэ.
mongolia2007year-119.JPG Хэмжээс: 600x450 104k Сэтгэгдэл: 0 Үзсэн: 3877
YolHad_10.JPG Хэмжээс: 700x525 76k Сэтгэгдэл: 0 Үзсэн: 4625
IMG_1098.jpg Хэмжээс: 600x449 80k Сэтгэгдэл: 0 Үзсэн: 4266
Нэр: Э-шуудан: Санал хүсэлт:
Facebook 
Twitter 
