Үүлээ сөхсөн үзэсгэлэнт тэнгэрээс нарны шижир цацраг гэрэлтсээр сургуулийн танхим бүрийн цонхоор саруулхан туяа татуулан айлчиллаа.  Анх удаа гадаад оюутнуудад хичээл зааж байсан залуухан багш самбарын өмнө сандарч буйгаа нууж ядан бүлтэгнэж зогссон бол одоо хэзээний туршлагатай багш болж, түүнтэй ярилцахад хичнээн сайхан байдаг гэх вэ. Катя, Энэрэл хоёр адилхан мэргэжлээр сурдаг бөгөөд хүний газар ирээд гурван жил болоход бие биесээ бараг л харцаараа ойлгодог найзууд болжээ. Тэд багштайгаа үеийн найз нөхөд шиг ярилцсаар байгаад хамтдаа гадаад хэлийг харьцангуй сайн суралцав. 

           Оюутны цомхон өрөөндөө компьютерээ шагайгаад тухтай сууж байтал хаалга тогшиход даруй Катя очиж үүд нээлээ.
-Сайн уу Катя, танайхаар сонин юутай вэ гэсээр залуус орж ирлээ.
-Өө, энэ Ээнээг хараач ээ, өрөөндөө шигдээд л байж байна, манай байрны манаач болжээ чи гэж нэг нь хөгжилтэйгээр хэлэхэд Сансармаа:
-Гаръя л даа Ээнээ, хамт олноороо гарцгаая амралтын өдөр шдээ гэсээр оюутны байрны хэдэн залуустай цуг өрөөнд нь чимээ шуугиан болсоор орж ирлээ. Компьютерийн дэлгэц рүү хамаг ухаанаа төвлөрүүлж суусан Энэрэл:
-Заа, манайхан, олуулаа айлчилж явах чинь вэ, юу болов, яав гэсээр инээмсэглэн чихэвчээ буулгаж хүзүүндээ тохлоо. 

           Цастай өвлийн үдэш ахынхаа тэргийг унаад булган сортой ганган захнаасаа цухалзаж ядан машины жижиг толинд өөрийгөө байн байн харангаа аз жаргалтай гэгч нь дуу аялан явж байтал яах ийхийн зуургүй хоёр хүн гарч ирэх нь урд талын гэрэлд гялбаж харагдлаа. Тэргэл сандран жолоогоо эргүүлтэл нэгийг нь шүргээд унагаачих нь тэр.                                                          

         - Яасан бэ? Яанаа ах аа,  зүгээр үү гэсээр уйлах шахан гүйж очив. Цагаан пальтотой бүсгүй газарт тэрийн унажээ. Нөхөр нь түүнийг өргөж тэврээд:                 - Юуны чинь зүгээр үү гэж, чи чинь согтуу юм уу хаашаа юм! Наад замаа харж явахад яадаг байна гээд дуу хадуулан уурлахад:          

            Бараа хураалгасныг мэдээд Сансармаагийн уур бадарч уушиг нь сагсайх нь тэр.
- Яасан сэтгэлгүй хүн бэ, арай ч дээ. Би чамд уг нь найдсан шдээ. Ингээд юу юу ч гүй болгочихож байгаа юм уу гээд л цамнаж гарлаа.
-Үгүй, ядаж чиний утасны дугаар надад байсангүй. Тэгээд би ч гэж, үүргэвч дотор чинь юу байгааг асуугаад үлдэхээ мэддэггүй. Үнэхээр онцгүй юм боллоо.

       - Ээж ээ, хурдан ирээрэй, ээждээ зөндөө хайртай. Би чинь одоо том хүн болсон юм чинь таныг иртэл уйлахгүй ээ гэж хэвлүүхэн хэлээд хөгжилтэй инээмсэглэж бяцхан гараараа далласаар үлдсэн хүүгээ зүрхний гүнээс шимшрэн шимшрэн санана.                                                                                                  - Бид хоёрт санаа зоволтгүй ээ гэж найрсагхан хэлээд тэврэн үнссэн Сонор,           - Хүүг чинь сайн харна аа, найдаж болно шүү хэмээн далласаар үлдсэн Тэргэл нарыг бодонгоо галт тэрэгний аясаар ганхан үүрэглэж явтал гэнэт:
- За сайн явж байна уу, бүсгүй гээд мөрөн дээр нь хөнгөн алгадахад гайхан харвал газарзүйн ангийн оюутан Сансармаа цаасан аягатайгаа асгахаас болгоомжлон нэг гараараа галт тэрэгний хоёр давхрын ор түшээд инээмсэглэн зогсоно.

( Дэлгэрэнгүй... | Сэтгэгдэл [] | Роман, тууж | Оноо: 0/0 | Үржинханд Э )

Энэрэл энэ тухай Сонорт хэлэхээр оройн хоолоо хойш тавьж, Катяд эелдэг татгалзаад олон улсын ярианы карт авахаар хамгийн ойр байрлах дэлгүүр лүү яаран гарлаа. Униар татсан Хөххотын үдэш намуухан, дулаахан. Аравдугаар сар дундаа орчихоод байхад замын хоёр талаар хэлбэр оруулан зассан модод нь цэмцийгээд ногооноороо байх нь үзэсгэлэнтэй.  Төдөлгүй гар утсанд нь дуудлага ирэв.
-Байна уу, Ээнээ яагаад чатад орж ирэхгүй байгаа юм бэ, цөхөртлөө хүлээлээ гэхэд нь:
-Уучлаарай,  хань минь. Энд харин ийм юм болоод байна аа ... гээд л бодит байдлаа нэг бүрчлэн тайлбарлавал:
- Яахаараа хэрэгтэй үед л танай сургууль шинэ шугам энэ тэрээ тавьдаг байна аа, чи ер нь үнэн ярьж байна уу? Наанаа аятайхан залуутай болчихоод намайгаа тоохгүй байгаа юм биш үү чи гэхчилэн элдэв таагүй үгээр утаж гарав.

Өмнө нь зурагтаар, эсвэл цахим ертөнцөөс л харж байснаас биш, бодит амьдрал дээр өөрийн нүдээр огт харж байгаагүй өндөр сүрлэг байшин барилга сүндэрлэсэн харийн хотын гудамж талбай. Замын хажуугийн таримал моддын мөчир дээр, ер хаа сайгүй чимэг болгож өлгөсөн тоостой тоосгүй, хагарсан хагараагүй, хуучин шинэ улаан дэнлүүнүүд.  Бараг л онгорхой орц хаалга болгоны нэг давхрын цонхоор зарж худалдаалж буй эд зүйлс нь нэвт харагдах төрөл бүрийн дэлгүүрүүд, жижигхэн хүнсний мухлаг гээд л наймаа худалдаа цэцэглэн байх энэ газрын байдлыг хүний халаас нэгжих гэсэн мэт хаа сайгүй, чухам юу л бол юу хамаагүй зарж худалдаж буй зураглалаас нь бэлхэн харж болохуйц.

        Шижир алтан наран улбар өнгөөр гэрэлтээд шив шинэхэн өдрийг ертөнцөд бэлэглэхээр өглөөний тунгалаг агаар нэвтэлж сацран цацарсаар айсуй. Шаргалтан гийх гайхамшигт цацраг нь алгуурхан доошилсоор орчлонгийн юуг ч болов эс ялган дулаацуулах агаад их хотын нэгээхэн байрны таван давхрын цонхоор үнэгчлэн нойрсох өхөөрдөм хөөрхөн Анирхүүгийн нүүрэн дээр гялбан тусав. Урьд шөнөжин усан нүдэлж, туйлдаж ядарсандаа хөнжлөө ч нөмрөлгүй нойрондоо дийлдсэн тэрээр  наранд нүд нь гялбахад сая арай ядан сэрлээ. Араа шүд нь арзайсан аймшигт араатанд хөөгдөж, тэгснээ түүнээс зугтаж гүйхдээ бүдэрч, унаж тусан шавар шалбааг туучиж явсаар эцэст нь аврагдаад, нэг мэдэхнээ ээж, аавтайгаа хөтлөлцөж явна гэж хөл толгой нь олдохгүй будилсан зүүднээсээ сэрэхдээ хуруу нь хөндүүрлэж буйг мэдэрлээ.

Сайн байцгаана уу, блог найзууд минь.

Угтан ирж буй урин хаврын гэгээн мэндийг та бүхэндээ хүргэе.
 Та нарынхаа хүсэлтээр “Хэзээ ч оройтохгүй” номынхоо туужаас “Сэтгэлийн жимээр” блогоороо дамжуулан хүргэхээр боллоо. Ингээд "Анирхүү" тууж.

                                        1-р  хэсэг
         - Битгий гонгиноод бай л даа, чихэнд чийртэй гэдэг нь зүгээр гэж зурагтын суваг солингоо тас тасхийтэл бохь зажилж тансаг буйдан дээр тухлан хэвтэх Тэргэлийн үгийг бяцхан хүү үл тоомсорлож,  амандаа юу ч юм бэ нэг дуу аялангаа цонхоор ширтэн сууна. Анирхүү ертөнцийн юу бүхнийг гайхан сонжих гэнэн тунгалаг харцаараа байрныхаа өмнөх тоглоомын талбайд хүүхдүүд хөөцөлдөн тоглохыг, янз бүрийн өнгө загвартай машинууд  наранд цонхны шилээ гялбуулан зөрөлдөхийг,  нааш цааш хөлхөлдөн явах хүмүүсийг, хаанаас ч юм бэ нисэн ирж, хаашаа ч юм бэ нисэн дүүлэн тэнгэрт дураараа жиргэх болжмор шувууд гээд энэ бүхнийг өдөржин ширтэж суух дуртай. 

Шарлаж амжилгүй унасан хөөрхий улаахан навчис

Шаналан тээсэн зүрхний нулимс шингээсэн ширхэгс

Өлмийд минь мэхийж илч горьдсон намрын илтэс

Өрөвдөхийн эрхэнд алгандаа нандигнамаар хөөрхийс

Харьж яваа улирлын уйламхай өдрүүдийн дусал

Хаврыг мөрөөдөх ганцаардлын гуниг зөөсөн уярал

Хатуу ч гэлээ эвлэрэх учиртай үнэний хэлтэрхий

Хайрлахын эрхэнд дэвтэртээ мөнхлөмөөр яруу найраг аа

Э.Үржинханд

 Улбар шархан  навчисын унахын чимээг сонссон уу

       Ухаан бодлоо сульдтал санахын бэтгэрэлийг мэдэх үү

     Уучлал ухаарлын дээсэн дээр дэнжигнэж алхсан уу

    Учрал уярлын тойрогт төөрөлдөхийг мэдэрсэн үү

      Өвс өвсөө налж эрхлэх өрмөн шаргал намрын тухай

        Өнөө маргаашаа мартам гэгэлгэн санаашралын тухай

          Өөрт чинь аялсан бадаг бадагхан дууны тухай санаж

           Өнө хожмоо чи одоогийнх шигээ догдолсоор байх уу, тэгвэл

           Өгүүлбэр бүрийн эхэнд нэрийг чинь хэлвэл ямар вэ

        Өнгө өнгөний өмнө зүсийг чинь харвал ямар вэ

     Өдөр өдрийн эхэнд уруултай чинь мэндлэвэл ямар вэ

  Үлдсэн насныхаа амьдралыг чамтай л үдвэл ямар вэ

Э.Үржинханд

Шал худлаа юманд би эмзэглэхгүй
Шал ширтээд урвайж суухгүй
Шал нойтон нулимсанд норохгүй
Шалны алчуур шиг ховыг тоохгүй
Шал шал гэж чам шиг гоншигнохгүй
Шал согтуугийн өмхий амыг сонсохгүй
Шал шавхай шиг үгээр чинь эвээ эвдэхгүй
Шал дэмий урваж бусдын өмнө шарвалзахгүй
Шал гудиггүй царайлж муу бүхнийг сэгсэрнэ
Шалаа цэмбийтэл арчаад гэрээ цэвэрлэнэ
Шал хэнэггүй инээмсэглээд сэтгэлээ угаана

Э.Үржинханд

Үрлэн дусалт уяралаар болорхон эрхи хэлхэж
Үүлэн цагаан манангаар тэнгэрийн нулимсыг арчиж
Үлэмжийн уудам хорвоог хайраар дэвтээж л суудаг
Үлгэрийн гайхамшигт амьдралыг цогцлуулагч билээ

Үдлэж угтах нарны туяанаас цагаан гэгээ тасдаж
Үрийнхээ алхах харгуйд илч гэрэл эвж зөөллөдөг
Үсээ намирууланхан жаргал цацруулах уран зураг
Үзмэн ягаан уруулт бүсгүй хүн гэдэг, үнэндээ

Үзэсгэлэн гоо туяагаараа орчлонг гийгүүлэгч
Үлэмж яруухан аашаараа хорвоог уяраагч
Үнэнч ариухан сэтгэлээрээ амьдрал зохиогч
Үнэ цэнэтэй эрхэм нандин эрдэнэс юм даа

Олон Улсын эмэгтэйчүүдийн баярын халуун мэнд дэвшүүлж
Өдөр бүхэн тань амжилт бүтээлээр дүүрэн
Өөдрөг гэгээн баяр хөөрөөр цалгиж байхыг ерөөе!

Э.Үржинханд
2014.03.08

Сүүн цагаан саран шөнөжин асгарч хонолоо

Сүүдэр  үргэсэн гэгээнд нь нойр хулжиж хонолоо

Сүлэрсэн аясхан туяанд нь шүлэг мэндэлж хонолоо

Сүүмэн намуухан анирт нь ээжээ үгүйлж хонолоо

Үлэмжийн гайхамшигт хорвоод нэг л заяах тавиланд

Үрдээ амьдрал бэлэглэсэн  миний л  наран таньдаа

Он цаг улиравч улмаа хайрын дээдээр эрхэмлээд

Орь  яруухан дууг мянгантаа зориулавч багаднам

Тэнгэрт живсэн сарантай хамт зугаалж хонолоо

Тэнд  мичидийн чимээтэй дуу аяланхан хонолоо

Тэнүүн  сэтгэлд ургасан цэцгийг нь усалж хонолоо

Тэвэрт нь багтсан ээжээ учиргүй санаж хонолоо

Шүүдэр шүргэсэн үүрээр бодлоо эвлүүлж  ургалаа

Шүхэр цагаахан үүлсэд нь хүслээ шивнэж угтлаа

Шүүрс алдамгүй сайхан хорвоог биширч сэргэлээ

Шүтэж дээдэлдэг  ээжээ  хайрлан байж  шимширлээ

                        Энхбаатарын Үржинханд

Усан сэтгэлтэн биш ээ, үнэндээ

Ургах нар шиг гялбасан туяатай

Улаан галын дүрэлзсэн цогтой

Ундрах булаг шиг оргилон оргилсон

Лусын гүнж, тэнгэрийн илч юм, гэтэл

Чиний зүгээс шаагисан тэр аадар

Чиний тэндээс шивэрсэн  нулимс шингээд

Чимхэхээс дор өвтгөсөн болохоор чинь

Чамаас улбаатай усан зүрхтэн болчихсон

Өө, гэхдээ зүгээр ээ залуу минь

Өндөр тэнгэрээс заяатай тэнгэрийн охин юм чинь

Уйтгар гунигийн усан бөмбөлөгийг хагалаад

Угааж цэвэрлэнэ, сэтгэл минь тунгалагшина

Өнгөц хэврэг, богино настай чиний үлдээсэн гуниг

Ууршин замхарч, өөдөө  цэцэг шиг ургана би

Ургах нар шиг мандана

Ундрах булаг шиг оргилно

Угаасаа ийм л байсан

Усан сэтгэлтэн биш ээ би

Урьдынх шигээ гал халуунаар дурэлзэнэ

                     Э.Үржинханд

Үерлэн цутгасан аадрын дараах

Өнгөт хорвоод буртаг үлдэхгүй ээ

Үерхсэн найзын сэтгэлийн чанар

Үнэн худлын шалгуурт танигдана

Үймэн боссон шуурганы дараах

Өвсний толгойд тоос үлдэхгүй ээ

Үзэж туулах амьдралын тойрогт

Үл ойлголцлын тортог арилна аа

Түнэр харанхуй шөнийн дараа

Туяа татуулсаар наран ургана аа

Түмэн учиг мянган хэрээсний

Төвөгтэй эрчлээг итгэлээр тайлна аа

                 Э.Үржинханд

Бодол төрүүлсэн бороотой өдөр

Болзоонд хэрвээ уригдвал

Харин чи шүхэргүй ирээрэй

Халхлах баггүй, элдэв чимэггүй

Харцандаа гуниггүй, цаанаа нууцгүй

Хайраас өөр бэлэггүй ирээрэй

Нүүрэндээ би энгэсэг будаггүй

Нөмөрлөх цувгүй, усны гуталгүй

Болор дуслаар сормуусаа чимсэн

Бурхны гүнж л чам руу очно

Тэнгэр уйлуулж жигүүртэн буцахад

Тийм ээ,  бодол үгүй, хүсэл үгүй

Тогтоол усанд толь шиг  харагдах

Тогоруун цувааг үдэхээр хөл нүцгэн

Тоосгүй, гуниггүй тунгалаг болзоонд

Тод нэвт чамайг танихаар  очно

Харин чи шүхэргүй ирээрэй

Халхлах баггүй, цаанаа нууцгүй шүү

                        Э.Үржинханд

Урт намар, бас дараагийн хавар аяндаа ирдэг

Угтаа бол тэгтлээ тэсгэл алдан яарах хэрэггүй  юм

Охь номин тэнгэрийн гүн хязгаарын тэртээд

Орь залуу сэтгэлтэн л жигүүртэн  шиг тэмүүлдэг юм

Одоо бороотой зэрэгцэж уйлах хэрэггүй ээ

Орчлон өөрөө хэнэггүйхэн, ороож чимсэн хээгүй юм

Далайхад дальдрахаар  туниагүй нэгэн ч бай

Нудрахад гудайхгүй хүч нуугдаж байдаг юм, сэтгэлд нь

Хэлэх нэг нь хэлж, хэмлэх зарим нь мэрж л байг

Хорвоо юм чинь, яадаг юм

Хэзээ ч унаж мэдэх төсөөлөхийн аргагүй ертөнцөд

Хэзээ ч учирч болох хэлэхийн эрхгүй  төгсгөлд

Урьдаас төлөвлөж санаа зовнихын учиг юусан

Учиргүй шаналж, дэрс шиг найгахын хэрэг юун

Уужуу амьсгалж, дуу аяланхан гэрэлт наранд уус

Урт намар, бас дараагийн хавар аяндаа ирнэ ээ

           Э. Үржинханд

mongolia2007year-166.JPG
Хэмжээс: 600x450 71k
Сэтгэгдэл: 0
Үзсэн: 3978

trlj-010.JPG
Хэмжээс: 600x450 127k
Сэтгэгдэл: 0
Үзсэн: 3741

B3-016.JPG
Хэмжээс: 406x600 101k
Сэтгэгдэл: 0
Үзсэн: 5821