Тэнгэрээс сувдрах хурын дусал шиг Ариухан байлаа гээд яах юм? Тэргэл саран хүртэл зүүдэнд ирж нөхцөөд Нүглийн алим хуваалцдаг орчлонд Тэвчээрийн гортигоос хазайж Үзэсгэлэнгийн өмнө харц бүдэрдэг үнэнд Би ариухан гэж тангараг хэлэлцэхийн шалтгаан үгүй. Бийр үзгээ шүүрч Дурлалын шүлэг бичихийн шалтгаан харин бий.
Нар дагуулан нисдэг Эрвээхэй байлаа би. Навчис цэцэгсийг шилэн сонгон Нааддаг байлаа. Харь холын ирээдүйд Тэмүүлдэг байлаа. Хан хүүгээсээ төөрөлдөн Гуниглаж явлаа. Хараацай сормуусаа дэвсэн Үзэсгэлэн байлаа. Харцандаа гунигаа үзүүлдэггүй Тэвчээртэн явлаа. Саранд дүүлэн тэмүүлсэн Хараацай байлаа би. Сайхан зүүд эзгэнэсэн Дагина явлаа. Санахын алсад ганцаардсан Хайр байлаа. Салахын үйлэнд хөтлөгдсөн Учрал байлаа. Бодлоо дэвтээн шивэрсэн Бороо байлаа. Бусдын сэтгэл зөөллөсөн Уянга байлаа. Зүггүй хонгор насны Инээд байлаа. Үггүй хайрын харцны Дурлал байлаа. Үймээн шуугиант хорвоод Гэнэн залуу явлаа. Үхлээс хүртэл айхгүй Омголон танхил явлаа. Нар дагуулан нисдэг Эрвээхэй байлаа. Навчис цэцэгсийг шилэн сонгон Нааддаг байлаа.
Би- Инээд байлаа. Гуниг байлаа. Жаргал байлаа. Зовлон байлаа. Шувуу байлаа. Би цаг хугацааны солонго байлаа. Бийр үзэгтэй нөхцсөн солиорол байлаа.
Бодлын жигүүр болсон шүлгээ Чиний инээдээр хэлхдэг. Борхон хацраа би Чиний инээдээр өнгөлдөг. Бор торгон амьдралыг Чиний инээд хөглөдөг. Болрын мөнгөн талст шиг Итгэлийн гэрэл цацардаг.
Уруулын чинь хээгээр би Улаахан цэцэг зурдаг. Зүрхэн дээрээ ургуулаад Зүггүй саранд гайхуулдаг. Харцны чинь урсгалаар би Харзтай мөрөн урладаг. Хараацай сормуусаа дүрээд Хайрын шүлэг бичдэг. Харзалсан мөрөн сэтгэлээр минь урсдаг. Хаа эртний шувууд ирж чуулдаг. Хан тэнгэрийн одод зүсээн тольддог.
Наалинхай аалиар чинь би өөрийгөө мануулж, Нарнаас өөр юу ч нэвтлэхгүй цамхаг босгодог. Намайг аргадан энхрийлэх чиний аалиар Насаараа би мануулж явахыг хүсдэг. Амар амгалангийн манаач болж, Аз жаргалын өглөгч болж, Зүүдэнд минь чи нар болон мандаарай, Зүрхэнд минь чи хайр болон мөнхрөөрөй, Чиний ертөнцөд би зорчмуй. Чиний ертөнцөд би шүлгэлмүй. Чиний ертөнц- миний урлан.
2006 он
Сондорлоод чиг урсдаг Нулимсыг минь арчихдаа чи Солиотой хүүхэн шүү гэж боддог уу? Сохор чиг зоосны үнэгүй нулимс минь Солиортлоо бачуурсан Сэтгэлийн минь хирийг угаадаг Сонгодог нэгэн хурын дусал юм шүү дээ. Хацрын хонхорхойд тогтсон Үрэл сувдан нулимс нь Хайрлахын үйл үерлүүлсэн Орчлонгын гуниг л юм даа. Хархан нүдний сормуус Үзүүр сувдран үзэгдэх нь Хатуу тавилан сөрсөн хувь заяаны Хайлган бор зүрхний уярал л юм даа. Уйланхай хүүхэнд дургүй бол Учралаа надаас зөрүүлсэн нь дээр дээ. Уяран хайлан дуулдаггүй бол Уран гоё хоолойгоор яах вэ. Уйлж, дуулж, жаргаж, зовж чадахгүй бол Ухаантны хорвоод амьдраад чиг яах вэ?
2006 он Дотуур булаг
ТЭРЛЭГ НЬ ГАНДСАН ААВ МИНЬ
Эмээлт хүлэг нь эвшээж шилгээгээд
Эзнээ тойрон эргэлдэнэ дээ
Эрийн тэнгэртэй аав минь ээ
Энэ л дүрээрээ мөнхрөнө дөө
Ай миний аавын минь дүр
Алдаж боломгүй агшин юм шүү дээ
Амьдын заяанд ганцхан юм шүү дээ
Задгай сайхан талын бэлчээрт
Завилаж суугаад ханхайна даа
Загийн саглгар мод шиг ээ
Зэргэлээн дотор сүүмэлзэнэ дээ
Хөдөөгийн ногоон тал дээр буугаад
Хөөрөг даалингаа гаргаж тамхилаад
Хөлөрсөн морио түр амраагаад
Хөндийг харан бодлогширно доо
Толгодын оройгоор дуран барьсаар
Тэрлэг нь гандсан аав минь дээ
Таван хошуу малтайгаа ижилдсэн
Тал нутгийн сайхан аав минь дээ
2015 он 9-р сарын 30 Сартуул Б.Улаанхүү
Тэсийн голын тэнгэрлэг хүлэг
Тэнгэрийн удамтай үүлэн бор
Тэсийн гол хавьд олдсон унага
Тэнгэрлэг нутгийн хурдан буян
Түмэн адуунд ганцхан заяасан
Төөрөг тавилан уралдах учиртай
Төрсөн бие нь хүлгийн шинжтэй
Төрмөл хурдаар илүүрхэж давхидаг
Тоос нь тэнгэрт замхраагүй байхад
Торгон жолоо өргүүлсэн байдаг
Тэсийн голын түмэн эх болсон
Тэнгэрийн удамтай үүлэн борлог
Дөрвөд Баядын дөмгөр хүлэг
Даншгийн цолтой үүлэн борлог
Дөрвөн мөчнийх нь нууц эрдэм
Даншгийн уралдаанд тодорсон хүлэг
Баруун аймгийн бардамнах хүлэг
Баядын хошууны домогт ажнай
Балжаа алдартын унаган хүлэг
Баранзад цэнхэр үүлэн борлог
Хүй мандлын ногоон дэвжээнд
Хүний нутгийн алдат хүлгүүдтэй
Хөлийн хурдаа шалгаж уралдахаар
Хүрэлцэн ирэх үүлэн борлогоо
2015он 9 сарын 29нд
Б.Улаанхүү
Багануур хот
Дорнодын уудам шаргал талаас Домогт Завхны адгийн хөндийд Дорждэрэмийн уяан дээр ирсэн Дорнод баргын тэнгэрлэг хүлэг Догшин шуурга шиг давхидаг азарга Долоо айрагдаж хэд түрүүлсэн Довтой нутгийн домог хүлэг Дорждэрэм алдартын уясан ажнай Монголын уудам талын унага Морин хуурын толгойтой хүлэг Молорын бурхны адистай ажнай Мохошгүй шандаст хүлэг эрдэнэ Мянган агтанд ганцхан тохиодог Морин эцэгтэй ховорхон хүлэг Маргах аргагүй үнэхээр хурдан Монгол морьны түүхийн хуудас Гараанаас эргээд гарч байгаа нь Ган дөрөөнөөс нь гал астал Гарьхан нүдэнд нь ус гүйтэл Газрын хайргаар шуурга бостол Гайхамшигт хурдыг үзүүлж өгөөд Ганцаараа тасраад сүнгэнэж байх даа Гаргасан тоосоо тэнгэрт өргөж Гарсан хөлсөө газарт мялааж Уралдаж байхдаа улам харайж Унаган тамир нь бүрэн сэргэж Холдох тусмаа улам хурдлаж Хоёр завьжаараа хөөс сахруулж Бараа нь торолзоод арилж өгдөг Барга адууны удмын угшилтай Байдсан гүүний анхны төл Бурхан унамаар сайхан хүлэг ээ 2015оны 9 сарын 24 нд Б.Улаанхүү Багануур хот
Хөх ногооны униарт хөглөж тасраагүй чөдөр Хүч булгалсан хүлгийн тушаа болсон чөдөр Дөрөө мулталсан эрийн сэтгэл тогтоосон чөдөр Дөнгөж мандсан нартай үүрсээд сэрдэг чөдөр
Ганган хээнцэр эмээлийн ганзаганд дөрлөгдсөн чөдөр Ган хэц туурайтны өлмий гоёсон чөдөр Өвөрлөж буусан гэрийн унинд өндөлзөх чөдөр Өвгөн буурал аавын минь гурмэлдэж сүлжсэн чөдөр
Хөмүүлтэй хялгантай хөдөө нутгийн
Хөхүүртэй айрагтай адуутай говийн
Хүлгийн тэнгэртэй Айраг нуурын
Хүрэн зээрдийн удамтай голын
Хөлөндөө хурдай хүлэгтэй сумын
Хүчтэй чадалтай адуутай талын
Хүнгий Завхан голын овогтой
Хэзээч тасрахгүй удмын угшилтай
Элстэй нутгийнхаа эгэлгүй буян
Эвшээж эрхэлсэн ээлтэй хүрэн
Эзнээ олсон морин эрдэнэ
Энхбаяр уяачийн монгол хүрэн
Сумын наадмын гурван түрүүтэй
Сувдан хөлстөө монгол хүрэн
Суран жолоо сулруулж сунгаагүй
Сагаган даа хурдтай сайхан хүрэн
Ойтой наадамд онгодтой хүрэн
Ороо морь шиг гараатай хүлэг
Олон хурдыг тэргүүлэн гардаг
Онцгой гараатай монгол хүрэн
Зогсоо хайрхан уулын ажнай
Засмал юм шиг монгол хүрэн
Завхан Хүнгийн алдарт хүлэг
Задгай давхилтай Завханы хүрэн
Алсаас авчирсан аргамаг хүлэг
Аймагт айрагтай арслан хүрэн
Аз дагуулсан айргийн хүрэн
Алдарт Энхбаярын монгол хүрэн
2015оны 9сарын 16
Хүүрнэх үгсийн чуулбар Хүүрнэх үгсийн атингартах хэдэн хүрэл бичээс Хөгөө нэхэн улих өнчин харууслын дуун аятай Даль жигүүр нь ургаж гүйцээгүй жигүүртэн шиг Даанч тарчигхан юмдаа энэ хэдэн үгс минь Норсон бийрний бэхэн мөр нүднээ уусаж Номхон сэтгэлийг хөгийг тамтаггүй хөрвөөлгөх нь Эргэлдэн бүжих намрын моддын навчисыг Исгэрэн хөвөх салхинаа уусан бүжих шиг санагдана Дуун цуурхай хөг эвдэх шиг хүчтэй шийлбүүрдхэд Дурлаж бичсэн үгс минь хуй мэт эргэлдэж Дэргэд минь зөөлөн өвс намилзана Дэндүү удаан түүнд уусаж яруусна Сэтгэл мэгшүүлсэн шүүрс алдуулсан хөг Сэмрэх нулимсны дусалд уусаж хөглөгдөхөд Дураар жаргах шиг миний хэдэн үгс Дуу дуугаа нийлүүлж нэгэн зүгт зүтгэнэ Зүйрмэглэх төдий яруусал утгын чимэг болоход Зүрх сүвлэж чангаасан хөг үгс минь чуулна Нийлж зүтгэх үгсийн минь нэрэлхүү тарчигхан суунд Нөмөрлөж хургасан бодлын минь дуун цуурхай эгшиглэнэ
Жороо цагаан түнгэний унага
Жонон харын холын удмынх
Жаахан шаргын эхийн цустай
Жороогийн жороо унаган хар
Жаргалтай бага насан даа унаад
Жонон хонгорыг аялаж эсгэрээд
Жавар сөрөн бөмбөлзүүлж байсан
Жигүүртэй юм шиг жороо хар минь
Айраг нуурын адуутай хавтгайд
Аавын хэдэн адуунд нь төрсөн
Арилжаа жороо унаган морь минь
Арван алдын тэлмэн жороотой
Хургаагийн Сүглэгмаа:Илдэн уулын цуурай
Нөжтэй гараар
Нүгэлийг нугалж
Намирсан тугаар
Дэлхийг сүлбэж
Хасбу тамгаа атгаж
Хамаг Монголыг цуглуулж
Үнэний ирээр
Үхэлээс бусдыг нь цавчсан........ А.Шихихутуг
Нүүдлийн шувууд одох шиг
Нүдэнд чинь миний бодол өнчирдөг
Үүлэнд хөвөх саран
Тэнгэр цоолон гэрэлтэвч
Тэртээх аюулхайд минь
Түнэр харанхуй улайсна
Өөд тэмүүлэх хүслийг минь
Өрөвдөн байж навчис хаялдаг
Өнгөн жаргалын цаана
Өтгөн гунигт би автдаг
Нулимасндаа цатгалдсан үүл
Манан болон бүдэрдэг
Нахиалан байж өндийчихөөд
Намайг даран даран доошоо зүгэлдэг
Эргэж бүү хар
Эрхэлж байна гэж би баярлана....
Уулзах заяагүй
Учрах ерөөлгүй бүсгүй минь....
А.Шихихутуг
Зүрхнээс гарах тансагхан нэгэн аялгуу Зүсрэх бороо шиг хөнгөхөн гунигтай Үелзэх салхины үзүүр шиг энхрий ялдам Өнгө тэгш ургамал шиг зөөлөн бүлээн Давтамж хэмнэл нь далайн сэвшээтэй Долгилох айзам нь тэнгэрийн энтэй Нар сар одон гурвын хүсэлтэй Найраг шүлгийн түм буман бадагтай Дуурсах аялгуу нь зөвхөн надад шингэнэ Дуулж аялаад харин би чамдаа хүргэнэ Шингэх хүрэхийн үлэмжийн чанар дуусашгүй Сэрж мэдрэх үр минь таньд ч бас хүргэнэ
Завхан аймгийн Идэр сумын 8-н жилийн сургуулийг 1986 онд төгссөн 8-р ангийнхан болон хайрт хань Д.Баттулга-д зориулав.
Хайртын маань Хорин таван жилийн уулзалтын цомгыг Хэрэг болгон эгч нь надруу илгээжээ Салаа гэзэгтэй сумын сургуулийн охид Сурагчын хувцастай үеийн минь хөвгүүд Дурсамж хөглөн харцыг булаав Дурдатгалын үгийг нь уншаад сэтгэл сэмрэв Ариунхан насны алчуур дэлгэж Амрагын дууг чимээгүйхэн аялав Алдрайхан насыг нь санан дурсаж Ангийнх нь нөхдөд атаархаж үзэв Хээрийн зөөлөн салхи шиг Холын ганцхан од шиг Нахиалж буй навч шиг Намрын хонгор үдэш шиг Арван зургаанхан насны Алагхан нүдээрээ чи минь инээмсэглэв
Дуутай хууртай хурдтай нутгийн
Дэмбээтэй хуруутай айрагтай говийн
Дэлгэрцогт сумын харъяат
Дэндүү ХҮЧТЭЙ аатай Харцага
Дэвээ шаваа нь дэндүү сайхан
Дээдсээс дамжсан удамт бөх
Улсын наадамд барилдаж байх нь
Уран гоё хийцтэй Харцага
Учраа бөхтөөгөө барилдаж байгаа нь
Уулга алдуулсан гайхамшигт Харцага
Ширмэл зодогноос нь сэнжигдэж атгаад
Шигшиж сөхөн хогодож дайраад
Шилдэж даран гүйцээж байгаа нь
Шилдэг харцагын дархан мэхээ
Шаваа дэвээ сайхан Харцага
Шатрын бэрс шиг хүчтэй Харцага
Шаасан гадас шиг босоо Харцага
Шуумал бурхан шиг хүндтэй Харцага
Шуурхай хурдан барилдаан ч бөх
Шуундаа бяртай говийн Харцага
Монгол бөхийн төгс шинжтэй
Морьтой монголын хүчит Харцага
Манай говийн бахархал болсон
Монгол улсын шилдэг Харцага
Дунд говийг дуурсгах Харцага
Дэлгэрцогтын Пүрэвжав Харцага
Дархан мэхтэй барилдаан ч бөх
Даваа өгсөхөд чангардаг Харцага
Амлуулж биш тунаж барилддаг
Аатай иртэй Пүрэвжав харцага
Амласан бол давж л байдаг
Айрагтай говийн агуу ХҮЧТЭН
2015 оны 9 сарын 10нд
Шуурайн Солонго: Гималай
Шуурайн Солонго: ТООРОЛЖИН
Ш.Сундуйжав : Үүр цайж байна
Э.Үржинханд : Хос ном мэндэллээ
Б.Болдсүх : Таг мартсан тангараг
Ч.Дагмидмаа
Та бүхэн өөрсдөө шүлэг, өгүүлэл оруулахыг хүсвэл энд дарж нэмж болно.
Та монгол гарын драйвэр ашиглан бичээрэй. Оруулсан мэдээллийг админ үзээд идэвхжүүлнэ.
Ноён Гудены хөрөг Хэмжээс: 600x800 87k Сэтгэгдэл: 0 Үзсэн: 4203
erd-001.JPG Хэмжээс: 600x450 62k Сэтгэгдэл: 0 Үзсэн: 4420
mongolia2007year-013.JPG Хэмжээс: 600x450 93k Сэтгэгдэл: 0 Үзсэн: 3935
Нэр: Э-шуудан: Санал хүсэлт:
Facebook 
Twitter 
