|
|
 Дурсамж: Л.Өлзийтөгс : Үзэхийн хязгаар
Оруулсан admin on 2012-06-03 21:33:35 (32077 уншсан)
Хамгийн сүүлд би аавыгаа хаана харлаа, хэзээ харлаа? Хаана? Хэзээ? -Авсан дотор байхад нь... Уншихад хүртэл хатуухан эхлэл байгаа биз?
Амьдрал ийм хатуу. Биш ээ биш, амьдрал биш, харин үнэн гэдэг ийм хатуу. Үнэн. Би тэгэхэд долоон настай байлаа. “Аавыгаа хармаар байна” гэж гуйсанд ээж минь намайг өргөсхийв. Би хар зөнгөөрөө бөхийж, ухасхийн хөдлөөд аавынхаа хацар дээр үнслээ. Аав минь! Үгүй дээ, бурхан минь! Бурхан минь би хэчнээн цочсон гээч! Би тэгэхэд хэчнээн цочсоныг мэдэх үү, та Бурхаан? Үгүй л болов уу даа. Та миний зүрхний цочроог, хамаг биеийн минь хаанаас ч юм бэ түрсэн тэр хүйтэн татвасхийлтыг мэдэрч чадаагүй л болов уу? Аавынхаа дээрээс тонгойн...
Тийм хүйтэнд би урьд нь хүрч байсангүй. Хүрэх хүрэхдээ халуухан, нялх уруулаараа шүү! Үхэлтэй анх учирсан минь тэр. Долоохон нас. Хав халуун, дулаан, зөөлөн хөнжилд нам унтаж байснаа гэнэт цочин сэрээд хүв хүйтэн ус руу нүцгэн биеэрээ уначих шиг л болж билээ, тэгэхэд. Тэр өдөр л би насанд хүрч, бодлогоширсон, гуниглуу, зөөлөн дуутай, эмзэг, гүнзгий нэгэн болж хувирсан...
( Дэлгэрэнгүй... |
Сэтгэгдэл [] |
Дурсамж |
Оноо: 0/0 |
Өлзийтөгс Л )
|
|
Дурсамж: Д.Сумъяа : ЭЖИЙ МИНЬ ЖАРГАСАН УУ, ЗОВСОН УУ ГЭЖ АХИН ДАХИН СЭТГЭЛД УРГАДАГ
Оруулсан Сумъяа on 2012-01-13 17:52:52 (7318 уншсан)
Эжий минь жаргасан уу, зовсон уу гэж ахин дахин сэтгэлд ургадаг. Ааваас минь хойш энэ хорин жилд бүх хүүхдээ айл орон болгож, амьдрал ахуйтай нь хүний зэрэгтэй залгуулжээ. Тэгэхлээр хүн ёсны үүргээ сайн гүйцэтгэсэн хүнд ийм асуулт тавих нь илүү хэрэг.
Зуны зун нутагтаа очих сайхаан. Аав ээжийнхээ гэр, өсч төрсөн нутгаа монгол хүн юугаар солих билээ. Нутагтаа очиж, эжийтэйгээ сар болоход бие тайтгарч, сэтгэл нялхран ухаан уужрах шиг болдог. Эжий минь ертөнцийн ёсыг үзүүлээд жил тойрон болжээ. Одоо л харин эжий минь үнэхээр харагдах бараа, хайх мөргүй болжээ гэдгийг урьд урьдаас илүү мэдэрч, шөнийн хоногоор илүү их өрөвдөн үгүйлж, байн байн нүдэнд нулимс хургаж, сэтгэлд ургах боллоо. Түүнээс биш нутагтаа, муу гэртээ л сууж байгаа юм шиг санагдаж, нутгаас хүн ирсэн дуулдвал хэрэг болгон очиж уулзан эжийгээ асуумаар, нутаг явж байгаа хүнээр эжийдээ чихэр боов даймаар болдог байлаа. Дэлгүүр хоршоогоор явж эжийдээ тохирох зөөлөн, аятайхан амттайг шилж сонгон, түүнийгээ боож эжийдээ өгч явуулж байсан үед хорвоо дүв дүүрэн, ямар их жаргалтай байгаа вэ.
( Дэлгэрэнгүй... |
Сэтгэгдэл [] |
Дурсамж |
Оноо: 0/0 |
Сумъяа Доржпалам )
|
|
Дурсамж: Д.Сумъяа : ЯВУУ ӨӨРӨӨ ЯРУУ НАЙРАГ ШИГ ХҮН БАЙСАН
Оруулсан Сумъяа on 2012-01-13 17:33:49 (6721 уншсан)
Утга зохиол хэмээх дагшин тэнгэрлэг гэр бүлтэй хувь заяагаа үүрд холбосон минь дорнын их яруу найрагч Бэгзийн Явуухулантай салшгүй холбоотой. Хүмүүс бидэн амьдрал хэмээх мөнхийн галын түлээ нь болж ассаар насаа элээдэг. Гэвч галын дөл бүхэн өөр өөр өнгө аяс, утга учиртай. Хэрэв Сумъяа гэсэн өөрийн өнгө гэрэл гэгээ болж чадсан бол миний гал байхын утгыг, учиртайхан зэрэглэж асаасан Явуу багшийн ач юм. Яруу найрагч Явуухулантай хувь тавилан ивээж тааралдаагүй бол би гэдэг хүн хэн нь үл мэдэгдэх, хэн ч үл мэдэх нэгэн байсаар Их Монголын их элсэн дунд өчүүхэн бие гүрвэлийн жамаар элэх байсан биз ээ.
1978 оны сүүлчээр Явуухулан гуай Завхан аймагт очсон юм. Утга зохиолын нэгдлийн эрхлэгч Самдан багш нэг өдөр утасдаж
-Явуухулан гуай ирсэн, зочид буудалд байгаа. Чи очиж шүлгээ унш гэлээ. Би харандаагаар бичсэн хоёр шүлэг аваад очив. Өтгөн хөмсөг, өндөрдүү хамартай, өргөн шанаатай, давхраатай хөнхөрдүү том нүдтэй, бодлогоширонгуй мэлмэрээ харцтай, хотынх
гэхэд хүрэн улаандуу царайтай, туранхай янхигар хүн байлаа. Шүлэг сонсоод миний шүлгийн тухай юу ч хэлсэнгүй. Харин уран бүтээлч хүн чинь бүтээлдээ үр хүүхэд шигээ л хайртай байдаг юм шүү дээ. Чи өөрөө арван хурууны бичээч хүн, гараар, тэр тусмаа харандаагаар бичсэн энэ шүлгээ машиндаад харвал арай өөр харагдана даа гэж билээ. Тэгээд надад хэлэв. Шүлэг, хүнд бичсэн захиа, тэмдэглэлийн дэвтэр байвал аваад ир. Хэзээ авчрах вэ? гэв.
( Дэлгэрэнгүй... |
Сэтгэгдэл [] |
Дурсамж |
Оноо: 0/0 |
Сумъяа Доржпалам )
|
|
Дурсамж: Д.Сумъяа : ЭЖИЙ ААВ ХОЁРЫГ ЭНХ БАЙХАД ЭНЭ ХОРВОО БҮТЭН БАЙДАГ
Оруулсан Сумъяа on 2012-01-13 17:31:03 (6660 уншсан)
Нутагтаа очиж, эжийдээ золгоод ирлээ. Талын Гурван улаан, Хүнгий голоор минь охин бид хоёрыг очсоноос хойш хоёр ч удаа халуун бороо хонон өнжин орж, чийг ханасан, нар тэгш говь маань ахин дахин нялхран сайхан зун боллоо. Урьд нь энд тэнд ганц нэгхэн гэр зэрэглээн дунд цайвалзан байдагсан бол одоо голоо даган айлууд хаяа хаяагаа даран буужээ. Сүрэг мал ч тэгш өсч. Сайн ямаатай нутгийн маань хишиг юм байх, айл айлын гадаа машин, мотоцикль сойлттой.
Ертөнцөд эжийнхээ ачийг хариулсан нь хэн билээ. Эх хүн гэдэг үрээ хүний зэрэгтэй явахад нэг баярладаг. Хүрээд очиход нь бүүр их баярладаг. Эцэг эхийн ачийг хариулж бардаггүй юм аа гэхэд ядахдаа он онд нэг золгож, элгийг нь дэвтээж баймаар юмсанж.
Эжий минь ноднингоосоо, уржнангаасаа илүү өтөлжээ. Дал гараад ирэхлээр нь л сая анзаарч, дав давхийн өрөвдөн эмзэглэх маань ихсэх боллоо. Амьдралын олон он жилд өөрийнхөө л бор хоногийн мөрийг хөөж явахдаа хөөрхий ээжийгээ үнэндээ олонтаа мартаж явжээ, би. Эхийн санаа үрд, үрийн санаа холд гэдэг энэ юм биз дээ.
 |
| Их хайрхан, Хүнгий гол |
Аавын минь үлдээгээд явсан тэр л нутаг, буурь бууцан дээр аавын минь барьж байсан, бидний өсч өдөлсөн том гэрийг хасасхийгээд барьж, зүг зүгт тараад явчихсан арван үрийнхээ эргэж ирэхийг харуулдан суугаа эжий минь хорвоогийн олон олон өглөө, үдшийг хэнтэйгээ ярьж, яаж барж байсан юм бол оо!
Эжийгээрээ гучаад намар үдүүллээ... Ганц удаад нь ч болов алсын морины дөрөөг амраан, аяныхаа богцыг буцаан задалж, таныхаа дэргэд үлдэж, хөлийг чинь хучин, нэгэн намар өвлийн урт урт шөнийг баралцъя даа гэж хэлээгүй л байх юм.
Эжий минь инээсээр үнсэж үдэвч, анзаарвал нулимс нь бөмбөрч байдаг юм. Түүнийг нь харахгүйн тулд би хурдхан эргэдэг. Үр минь олны дунд хүний зэрэгтэй яваасай гэхдээ явахын цагт
Эжий минь
Эрхийн чинээ үрийг минь харж яваарай гэж
Идээнийхээ дээжийг өргөн
Эх нутгийнхаа уул толгодод захиж
ааруул борцоо боож хөл хөөр болдог. Тэгтэл бас өнөөх үрээ сайн яваагий нь сонсвол баярлаж хөөрөхөөсөө илүү айдсаа нуун, ханцуйндаа залбирдаг, Эжий гэдэг энэ.
( Дэлгэрэнгүй... |
Сэтгэгдэл [] |
Дурсамж |
Оноо: 0/0 |
Сумъяа Доржпалам )
|
|
Дурсамж: Миний 17 насны төсөөлөл дөх хайр
Оруулсан admin on 2011-12-18 23:24:04 (5818 уншсан)
Саяхан юм шиг бодогдовч 6 жил өнгөрчээ энэ түүх. Анх фм ийн дугаар андуурч шүлэг явуулж танилцаж байсан нь тун инээдтэй бас хөгжилтэй. Чи минь яасан томоогүй залуухан сайхан залуу байгаа вэ
Эр хүнийг чамаар л төсөөлж дурлан хайлан байсансан. Цаг хугацаа яасан уйтай хурдан байв аа. Өвөл л танилцаж байсан санагдах юм зун цаг ирээд намарын налгар өдрүүд хаяанд тулаад ирж. Чи минь намайг дагуулаад найз нөхдөөрөө салхинд гарж байсныг би хэзээ ч мартдаггүй яагаад гэвэл гэрээсээ анх удаагаа эр хүнийг дагаад гарсан минь тэр байсан. Бид хоёрийн хооронд юу ч болоогүй ч гэсэн тэрнээс хойш дахиж уулзалдаагүй салан одсон...
( Дэлгэрэнгүй... |
Сэтгэгдэл [] |
Дурсамж |
Оноо: 0/0 |
Бусад )
|
|
Дурсамж: Л.Одончимэд : Гэгээн цагаан инээдээр орчноо гийгүүлж явсан
Оруулсан admin on 2011-04-14 21:01:00 (9602 уншсан)
УИХ-ын гишүүн, зохиолч Л.Одончимэд
1958 онд манай говь нутагт урьд хожид байгаагүй сайхан зун болж найман сарын дундуур Хатанбулаг, Хөвсгөл, Улаанбадрах сумын залуучуудын урлаг спортын чуулга уулзалт Хөвсгөл суманд болоход оролцсон минь өнөө ч санаанд илхэн.
Хүмүүл, таана ханхалсан задгай талбайд бөмбөг тоглож гүйж, харайж савлуурт сонс эргэцгээж, барилдаж унаж ирсэн мориороо уралдаж оройд нь сумын умгархан улаанбуланд жүжиг концерт тоглож нийтийн бүжиг эргэцгээснийг огт мартамгүй. Хатанбулаг сумаас ирсэн Цэрэнжамц гэдэг хүн одоо боль гэтэл сонс эргэж билээ. Хөвсгөл сумын залуучуудын концерт эхлэх болоход хөх даалимбан тэрлэгтэй бүлтгэр борхүү гэрч ирээд цовоо цолгин дуугаар дуржигнуулан хөтөллөө. Тэр бас шүлэг уншлаа. Чухам хэний зохиол гэснийг одоо санахгүй байна.
( Дэлгэрэнгүй... |
Сэтгэгдэл [] |
Дурсамж |
Оноо: 0/0 |
Лхагва Ж )
|
|
Дурсамж: Гэмпэлийн Цэдэвдорж : Бодлын чулууны эрэлчин
Оруулсан admin on 2011-04-14 20:59:53 (6443 уншсан)
Гэмпэлийн Цэдэвдорж
Зохиолч , яруу найрагч, сэтгүүлч Жагдалын Лхагвааг “Бодлын чулууны эрэлчин “ гэж нэрлэсний учир гэвэл манай говьд мана гартаам эрдэнийн чулуу малын хөлөөр шаргиж байдаг. тэр чулуугаар урчууд сайхан хөөрөг хийсэн нь хэн хүний олзуурхамаар гоёл, урлал эдлэл болдог аж. Түүн лүгээ Ж.Лхагва маань амьдрал дундаас бодлын чулуу түүсээр “Атга чулуу” гэдэг ном бүтээсэн нь уншигчдын талархал хүлээж байлаа.
( Дэлгэрэнгүй... |
Сэтгэгдэл [] |
Дурсамж |
Оноо: 0/0 |
Лхагва Ж )
|
|
Дурсамж: Д.Урианхай : Монголын эрэл
Оруулсан admin on 2011-04-14 20:30:16 (6525 уншсан)
Д.Урианхай
Үргэлж биш ч үе үехэн
Үхтэл дутах чинь тарчлаах юм даа,Лхагваа минь
Шатрын бод шиг нөхөд чинь
Шалаа хурцтай өрөг тохиох өдөр
“Шар шүдэт үзэгдэнэ үү?” гэж сурагладаг асан
Шальгүй инээдтэй асуулт өнөөдөр
Монголын эрэл болж дээ.
“Үз” гэх мэт өвчсөн
Үр ганц охинтой чинь
“Биш” гэсэн мэт дайрсан
Бие мөн ханьтай чинь
Үглэлдэн нэг дэвтэвч
Үгүйлэхийн там “хуурай”-гаараа эргэнэ…
Толгодын цаана ингэ буйлна…
Тоонотын хаяаанд би уйлна…
Тоос нь ч хорохгүй харам хорвоод
Тоотой нөхөд минь л хорогдоно…
Үйл гэдэг дээ хөөрхий
Үүрч даахгүй зовлон орхих
Үлээхэд хийсэх жаргалаар л
Өлгий эсгэх нь халгамаар юм даа…
( Дэлгэрэнгүй... |
Сэтгэгдэл [] |
Дурсамж |
Оноо: 0/0 |
Урианхай Д )
|
|
Дурсамж: Бавуугийн Лхагвасүрэн : Сайн нөхрөө санахуй намрын салхин уйтай
Оруулсан admin on 2011-04-14 20:25:35 (8396 уншсан)
Бавуугийн Лхагвасүрэн
Гурван гүрэн гурван талаас нь залбиран байдаг их цаст Алтайн уулёын элгэн дэх Монгол улсын хи лийн 1-р баганын харалдаа торгон хилийн застав дээр хялалзсан олон од түгсэн хүйтэн шөнө “ Таны найз Лхагваа насан өөд болов. яаралтай ир” гэсэн цахилгаан авч билээ. Үнэмшмээргүй гэнэтийн мэдээ байдаг ч энэ “хутга” шиг мэдээ намайг бодох ухаангүй болтол оносон… Намайг хүүхэд шиг дагадаг найз минь надтай цуг явж монголын их уулсыг үзнэ гэж олон хоног хөл хөөрцөг болсон доо. Хөдөө явахын урьд орой надруу утасдаж – Ажил их би явж чадахаа байлаа… гэж дуу муутайхан ярьсан. Лхагваа явахаа болилоо гэхээр миний ч урам хугарсан. Гэхдээ бид хоёрын дундуур орох их хагацлын чимээ тийм ойрхон сонсогдож байсныг анзаарах сөгөө байсангүй. Яг явах өдрийн өглөө Лхагва эрт утасдаж – сайн яваарай гэж хэлсэн үгээр бид хоёрын нарны дор ярих яриа дууссан байна лээ…Лхагвааг би дагаж үгүйдээ бид 2-т утасаар ярилгүй өнжсөн өдөр арван хуруунаас цөөхөн байсан даа.Намайг явахад даралт нь байн байн 240 хүрч байсан.- би нэг л ядраад гэж хаяа хэлдэг ч үхэхийн тухай үг цухуйлгаж байгаагүй. Битүү цагаан цасан дундуур гарагсан жимээр баахан алхлаа.Зайчилсан хунгар миний бүсэлхийгээр татаж байв.
( Дэлгэрэнгүй... |
Сэтгэгдэл [] |
Дурсамж |
Оноо: 0/0 |
Лхагва Ж )
|
|
Дурсамж: Долгорын Нямаа : Дутуу хөрөг
Оруулсан admin on 2011-04-14 15:09:08 (9812 уншсан)
Яруу найрагч Долгорын Нямаа
Манай үеийн нэрт зохиолч,орчуулагч МЗЭ-ийн шагналт Жагдалын Лхагва ажил алба,уран бүтээлийнхээ ид насан дээр таалал төгсөн гэр бүл,үр хүүхэд, төрөл төрөгсөд,найз нөхөд,хамтран зүтгэгчид, орчин үеийн утга зохиолд том гарз учирлаа.
Ж.Лхагва 1942 онд Дорноговь аймгийн Хөвсгөл суманд малчны гэрт төрөөд, бага дунд сургууль,ЗХУ-ын Киевийн политехникийн дээд сургууль, М.Горькийн нэрэмжит УЗ-ийн дээд сургуулийн дээд курст төгссөн,шинжлэх ухаан, техник,хэл соёл,утга зохиолын өргөн мэдлэг, боловсролтой авъяаслаг мэргэжилтэн, уран бүтээлч байлаа.
( Дэлгэрэнгүй... |
Сэтгэгдэл [] |
Дурсамж |
Оноо: 0/0 |
Лхагва Ж )
|
|
|
|
 |
Санал асуулга |
 |
|
Та манай гишүүн болохыг хүсвэл энд дарна уу.
t
Одоо онлайнд 140 зочин 0 гишүүн байна.
|
|
|
 |
 |
Агуулга |
 |
|
| Monday, 2024.07.01 | | · | Г.Мөнхтулга : “293” |
| · | Г.Мөнхтулга : . ӨӨДГҮЙ АМЬТАН |
| · | Г.Мөнхтулга : ХАЙР УДАХГҮЙ ИРНЭ |
| Saturday, 2024.03.30 | | · | Лха Отхан : ӨӨР ДУУНД УЯРАХГҮЙ |
| · | Лха Отхан : ЦАСНЫ УТГА УЧИР |
| · | Лха Отхан : ХАРААЦАЙ НАС |
| · | Лха Отхан :ӨНГӨРСӨН БҮХЭНД УТГА УЧИР |
| · | Лха Отхан : ДУРСАН САНАХ БАЛЧИР НАС ... |
| · | Лха Отхан : ҮХЛИЙГ ҮЗЭХ Л ҮЛДСЭН...! |
| · | Лха Отхан : ЭЛСНИЙ ЧИМЭЭ |
| · | Лха Отхан : АМЖИЖ ХАЙРЛАХААР ХОРВОО ДУТДАГ |
| · | Лха Отхан : ГИТАРЫН УТСАН ДАХЬ САРНЫ СОНАТ ... |
| · | Лха Отхан : ДӨЧИН ДӨРВӨН НАМРЫН ДУУ |
| · | Лха Отхан : БУРХАНГҮЙ ЕРТӨНЦИЙН УУЛС |
| · | Лха Отхан :ШУВУУД ИРЖ БАЙНА |
| · | Лха Отхан : СҮҮЛЧИЙН ТУХАЙ ХҮНИЙ ЗҮҮД ... |
| · | Лха Отхан : ДУУСАЖ БАЙГАА БИДНИЙ АМЬДРАЛ |
| · | Лха Отхан : Урсгалд хөвөх навчисыг он жилүүдтэй үдэж ... |
| · | Лха Отхан : ӨВСНИЙ АМЬДРАЛ |
| · | Лха Отхан : ЭХ НУТГИЙН ТУХАЙ ДӨРВӨЛ БОДОЛ |
| · | Лха Отхан : Шөнийн ганцаардал минь |
| · | Лха Отхан : БҮҮДГЭР ТЭР ХОТ МИНЬ |
| · | Лха Отхан : ХУУЧИН ХАЙР ... |
| · | Лха Отхан : ЗАМЫН ТУХАЙ ШҮЛЭГ |
| Monday, 2024.03.04 | | · | Б.Явуухулан: Сонин сурвалжлагчид ярьсан нь |
| Thursday, 2024.01.25 | | · | Г.Мөнхтулга : ХАЙР |
| · | Г.Мөнхтулга : ТҮҮНД |
| Thursday, 2023.12.21 | | · | Г.Мөнхтулга : ХОТЫН ШӨНӨ |
| · | Г.Мөнхтулга : ЧАМД |
| Tuesday, 2023.12.12 | | · | Долгорын Цэнджав : ТАМГА |
| Tuesday, 2023.12.05 | | · | Г.Мөнхтулга : Зүүд |
| · | Г.Мөнхтулга : ХЭДЭН ҮГ |
| · | Г.Мөнхтулга : ДҮРСГҮЙ БОДОЛ |
| · | Г.Мөнхтулга : БҮСГҮЙ ЧИ НАМАЙГ ХҮЛЭЭДЭГ ҮҮ |
| · | Г.Мөнхтулга : БИ ХИЙСЭЖ БУЙ НАВЧ |
| Monday, 2023.11.27 | | · | С.Начин : Уучлалын шүлэг |
| Thursday, 2023.10.19 | | · | А.Эрдэнэ-Очир : АЯЛАГХАН ЗАЛУУ НАС МИНЬ |
| · | Ц.Доржсэмбэ: ЧИНИЙ САЙХАН ГАРЫН ХҮЙТЭН |
| · | Ц.Доржсэмбэ: ЦАС БОРОО |
| Wednesday, 2023.10.18 | | · | Т.Дарханхөвсгөл : Үхэр огдой |
Та сараа сонгоно уу
 |
|
|
|
 |
|
Facebook 
Twitter 
