2012 оны 08-р сарын 13, Нийтлэсэн Болжмор

Би ааваа хүндэлдэг тиймээс би хүндлэлийг мэднэ
Би ээжийгээ хайрладаг тиймээс би хайрыг мэднэ
Би охиноо халамжилж энхрийлдэг тиймээс би энхрийлэл халамжийг мэднэ
Би ах дүүгээ түшдэг тиймээс би удам угсаагаа мэднэ
Би анд найзуудаа мартаагүй тиймээс би нөхөрлөлийг мэднэ
Би эх орон Монголоо шүтдэг тиймээс би шүтлэгийг мэднэ
Би энэ л насны амьдралдаа хайртай тиймээс би ХҮН юм даа....

Чанцал газардах онгоцны цонхоор үл таних газрыг харан санаа алдан сууна. Онгоц алгуурхан газардаж зорчигчид эхнээсээ бууж эхлэв. Чанцал яаралгүй сүүл хавьд гарч ирэн ачаа тээшээ аван шингэрсэн олны дундаас өөрийнхөө нэрийг барьсан пайзыг хайв. Тэгтэл ч нэг эмэгтэй түүнийг даллан инээвхийлэхэд Чанцал дөхөн очвол өнөөх эмэгтэй Монгол хэлээр
- За сайн уу сайн явж ирэв үү? Намайг Саран гэдэг. Би зуучийн албаны Солонгос улс дахь төлөөлөгч байна
- Сайн сайн байна уу. Сайн явж ирлээ хэмээн дуу муутайхан хэлээд худал инээвхийлэхэд өнөөх эмэгтэй түүний гараас тээшийг нь аван явцгаая хэмээгээд түрүүлэн алхлаа. Чанцал замдаа юу ч дуугаралгүй орчин тойрноо харан явсаар тэд нэгэн хоолны газар ирцгээв.

- За сайхан хоол идчих. Тэгээд эндээсээ нөхөрлүүгээ ганцаараа явна даа
- Юу би тэгэхээр яаж таних болж байна?
- Санаа зоволтгүй тэнд чамайг хүмүүс тосож авна. Хэлсэнчилэн нэрийг чинь барьсан пайз барьчихсан байгаа
- Тэгэхдээ л эвгүй юм бишүү хэмээн хэлтэл өнөөх эмэгтэй инээмсэглэн
- Чи минь жаахан охин биш. Тэгээд ч бие биеэ нүүр тулж уулзаагүй ч зурагаа харалцсан байж. Үлдэгдэл мөнгөө авчирсан уу?
- Авчирсан авчирсан энэ байна хэмээгээд цүнхээ уудлан боодол мөнгө гарган өгөв. Саран ч инээмсэглэн мөнгийг нь аваад 
- За хоолоо хурдхан идчих одоо галт тэрэг явах болчихлоо.
Чанцал галт тэргэнд суун өөрийн хувь заяагаа бодон инээмсэглэн явна. Тиймээ охин минь би чинийхээ төлөө л энд ингэж явна. Хоёулаа сайн аавтай болноо. Ээж нь удахгүй охиноо хажуудаа авна. Өвөө, эмээ хоёр нь өгч явуулахгүй л гэх байх даа. Хүмүүсийн дурлаад зүтгээд байгаа Солонгос улсад би ийм амархан хүрээд ирлээ гэж үү. Тээр жил охины минь аав анхны хайр минь мөн л энэ улсыг зорин яваад одоо болтол сураггүй. Амьд мэнд л явж байвал бусад нь яахав. Тавилан байвал нэг өдөр тааралдах биз. Энэ чинь одоо нөхөр дээрээ очих гэж байж сураг нь алдарсан хүнийг санах нь уу дээ хэмээн бодохын сацуу инээд нь хүрэн жуумагнав. Гэтэл ч буух газар ирэв бололтой. Галт тэрэг дохиогоо дуугарган зогсов. Саран түүнд эхэлж зогсоход нь буугаараа хэмээсэн аж. Тэрээр галт тэрэг хөдөлхөөс өмнө хэмээн санаж ачаа тээшээ чирсээр бууж иртэл нэг их хүн байсангүй. Гайхан ийш тийшээ харан байтал түүн дээр нэрийг нь барьсан пайз барьсан нэг залуу ирэн инээмсэглээд гараа сунгав. Чанцал нөхөр нь байна хэмээн санан улайсхийн инээмсэглээд гар барихдаа гар нь салгалж байх аж. Өнөөх залуу за явцгаая хэмээн цүнх савыг нь өөрийн юм шиг өргөн өмнө нь орон алхтал Чанцал ч дуугүйхэн хойноос нь даган нүүрэндээ баярын мишээл тодруулан алхах аж. “ Хүмүүс зуучийн албанд итгээд хэрэггүй шүү. Дандаа тэнд нь хүн тоохгүй эрэмдэг зэрэмдэг үгүй бол үгээгүй ядуу хүмүүс нь л зуучийн албаар гэрлэцгээдэг гээд байсан нь худлаа л юм байна ш дээ. Энэ залууг харсан бол тэдний бодол хичнээн алдаатай байсныг хэлээд өгнө дөө. Хүүхэн шиг ямар цэвэр цэмцгэр юм бэ ” ингэж бодон бодлоосоо ичин улайж ирсэн хацраа гараараа даран явна. Ийнхүү явсаар тэд тосгонд ирцгээв. Дан байшингийнхаа үүдэнд Чанцалыг сонирхон хүүхэд хөгшид голдуу хүмүүс зогсоцгоон зарим нь түүний нөхөртэй эелддэгээр гар дохин мэндлэх аж. Өө за за эндээ их нэртэй хүн юм гээч. Бурханы минь авралаар энэ хүнтэй учирч дээ. Ээжтэйгээ хамт амьдардаг гэж байсан. Ээж нь ямар хүн бол. Хадам ээж ч хэцүү дээ гэж ээж минь гарахад хэлж билээ. За яахав ямар ээжтэй нь амьдрах биш болгож л таарна даа. Гэтэл ч өнөөх залуу нэгэн хуучин байшингийн гадаа ирэн инээмсэглэн хаалгаа онгойлгоод Чанцалыг орохыг урьлаа. Гэрт ортол түүнийг угтаж авч буй бололтой ширээ засан түүний ард хоёр хөгшин мөн нэг хар хүн гурав сууцгааж байв. Чанцал ороод кинон дээрээс сурсанаараа толгой дохин мэндлээд улайсхийн доош харвал өнөөх залуу түүний тохойноос өргөн суудалд суулгав. Бүгд түүнийг талархан инээмсэглэн урин харах нь нэн дотно сайхан байлаа. Ирэхээсээ өмнө ойр зуурын цээжилсэн Солонгос хэлээрээ өөрийгөө товч танилцуулаад сая нэг бүгдийг тогтож харав. Түүний хажууд суух нэг авгай ярвагнан нүүрний ямарч хувирал үзүүлэлгүй сууна. Харин бусад нь их л найрсагаар түүнийг харна. Нөхөр нь босч хэдэн үг хэлээд цагаа харсанаа явхаар өндийтөл Чанцал гайхан дагаж бостол өнөөх залуу инээмсэглээд
- Би одоо ажилтай удахгүй нөхөр чинь ирнэ гэх нь тэр
- Юу чи миний нөхөр биш юмуу?
Нөгөө залуу ойлголгүй өөдөөс нь инээмсэглэн харвал Чанцал халаасандаа байх жижиг толь бичгээ гаргаж ирээд эргүүлэн байсанаа нөхөр гэдэг үгийг олоод өнөөх залууруу заан толгой сэгсэрвэл сая залуу ойлгон
- Биш биш би гэрлэчихсэн хэмээн бөгжөө үзүүлээд нөгөө хэддээ бөхийн салах ёс хийгээд тэндээс гарав. Гурван хөгшинтэй үлдсэн Чанцал яахаа мэдэхгүй байтал түүний хажууд сууж байсан эмэгтэй түүнийг дуудан өрөөг нь зааж өгөв. Хуучин тавилгатай хөгц чийг үнэртсэн өрөөнд ороод сая нэг уртаар амьсгаа аван нөхөр нь хэмээн андуурч бодож байсан бодлоосоо ичин хувцасаа солин өмсөөд өрөөтэйгээ танилцан юмнуудаа гаргаж эхлэв. Гэтэл ч нэг юм дуугарах шиг болохоор нь гайхан хаалгаараа гаран харвал түрүүний хүмүүс явчихсан харин нэг залуу цааш харан сууж байна. Чанцал чимээгүйхэн очиж хажууд нь суугаад инээмсэглэн харвал өнөөх залуу мөн хариу инээмсэглээд толгой дохив. Хөрслөг бор нүүрэн дээр нь зохиогүй аяганаасаа илүү гарсан нүдтэй халтар залуу сууж байх нь тэр. Чанцал Монгол хүний ёсоор эр нөхөртөө цай хоолыг нь аяглаж өгөхөөр бостол хадам ээж нь муухай хараад өөрөө аяглаж өгөв. Нөхөр хоолоо иднэ энэ хооронд хэн ч юу ч дуугарсангүй. Идэж дуусаад аягаа урагшлуулбал Чанцал урьтан аягыг нь аваад нэмэх үү хэмээн асуутал хариу хэлсэнгүй гэтэл хадам ээж нь түүнээс нэмж идэх үү хэмээн амаа хөдөлгөн асуувал нөгөөх нь толгой сэгсрэв. Чанцал энэ бүхнийг хараад дуу алдан яанаа хэлгүй юм байна ш дээ хэмээн амандаа шивнээд суун тустал хадам ээж нь дүлий хүнд хандаж байгаа мэт чангаар
Энэ эмэгтэй эхнэр чинь. Маргаашаас ажилдаа дагуулаад яваарай хэмээн чихэнд нь орилон хашгичив. Өнөөх залуу ч толгой дохиод зурагтаа асаан хамаг чанга дээр нь тавиад үзэж эхлэв.

эх сурвалж FB: ГОЁ өгүүллэг, тууж, роман

khongor019.jpg
Хэмжээс: 600x486 139k
Сэтгэгдэл: 0
Үзсэн: 4394

mongolia2007year-189.JPG
Хэмжээс: 600x450 92k
Сэтгэгдэл: 0
Үзсэн: 3305

Цаг хугацаа
Хэмжээс: 600x727 162k
Сэтгэгдэл: 0
Үзсэн: 3731