Нүүр Гишүүн Шүлэг Өгүүллэг Сургамж Зөвлөгөө Зургийн цомог Холбоо барих
 

Сайтын мэдээлэл ...
Facebook
Twitter
RSS2

Mail : info@biirbeh.mn
Mobile : 9907-6364

Нэрээр
  ''Өврийн дэвтэр'' яруу найргийн реалити шоу  
  4-н мөртүүд  
  Sienna  
  Window of Mongolian poetry  
  Youtube  
  Агиймаа Э  
  Алтангадас  
  Алтанхундага А  
  Амарбаяр М  
  Амарсайхан A  
  Амарсанаа Б  
  Амор Хайям  
  Ардын аман зохиол  
  Ариун-Эрдэнэ Б  
  Ариунболд Энх-Амгалан  
  Афоризм  
  Аюурзана Г  
  Бавуудорж Ц  
  Багабанди Н  
  Бадарч П  
  Базардэрэг Н  
  Байгалмаа А  
  Батзаяа Б  
  Батзүл Д  
  Батнайдвар М  
  Батнайрамдал П  
  Батнасан Лу  
  Батрэгзэдмаа Б  
  Баттуяа Ц  
  Батцэцэг Ш  
  Баяр ёслол хурим найр  
  Бодрол  
  Болдхуяг Д  
  Болор-эрдэнэ Х  
  Болормаа Б  
  Болормаа Х  
  Бум-Эрдэнэ Түмэнбаяр  
  Бум-Эрдэнэ Э  
  Бусад  
  Буянзаяа Ц  
  Буянцогт C  
  Буянцогт /Цахарын/ С  
  Бямбаа Жигжид  
  Бямбажаргал Ц  
  Бүжинлхам Эрдэнэбаатар  
  Гадаадын уран зохиол  
  Галсансүх Б  
  Ганзориг Б  
  Ганзориг Батсүх  
  Гэсэр  
  Гүрбазар Ш  
  Дагмидмаа Ч  
  Далай ламын айлдвар  
  Дамдинсүрэн Цэнд  
  Дашбалбар О  
  Дениска Михайлов  
  Дорж Зундуй  
  Дорж Б  
  Доржсэмбэ Ц  
  Дулмаа Ш  
  Дууны үг  
  Дэлгэрмаа Ц  
  Дэлхийн уран зохиол  
  Ерөөл, Магтаал  
  Жамбалгарав Ц  
  Зохиолчдын намтар  
  Зүйр цэцэн үг  
  Ичинхорлоо Б  
  Кана Б  
  Лодойдамба Ч  
  Лочин Соном  
  Лха Отхан  
  Лхагва Ж  
  Лхагвасүрэн Б  
  Лхамноржмаа Ш  
  Монгол Улсаа хөгжүүлье  
  Монголын өгүүллэгийн цоморлиг 2003  
  Мэдээ, мэдээлэл  
  Мөнх-Өлзий Б  
  Мөнхбат Ж  
  Мөнхсайхан Н  
  Мөнхтулга Г  
  Мөнхтуяа А  
  Мөнхцэцэг Г  
  Мөнхчимэг А  
  Намдаг Д  
  Намсрай Д  
  Нацагдорж Д  
  Номин Г  
  Номинчимэг У  
  Нямсүрэн Д  
  Оюун-Эрдэнэ Н  
  Оюундэлгэр Д  
  Пүрэв Санж  
  Пүрэвдорж Д  
  Пүрэвдорж Лувсан  
  Пүрэвсүрэн Соёрхын  
  Равжаа Д  
  Ринчен Б  
  Солонго Шуурай  
  Сумъяа Доржпалам  
  Сургамж  
  Сүглэгмаа Х  
  Сүрэнжав Шарав  
  Сүхбаатар Ширчин  
  Сүхзориг Г  
  Тайванжаргал Н  
  Төрбат Д  
  Урианхай Д  
  Уугансүх Б  
  Хасар Л  
  Хишигдорж Л  
  Ховд Их сургуулийн Утга зохиолын нэгдэл  
  Хулан Ц  
  Хүрэлбаатар Ү  
  Хүрэлсүх М  
  Хүүхдийн дуу  
  Цэемаа М  
  Цэцэнбилэг Д  
  Чойном Р  
  Чоно  
  Чулуунцэцэг Б  
  Шагж гэлэн  
  Шог өгүүллэг  
  Шүлэг  
  Шүүдэрцэцэг Б  
  Энхбат Балбар  
  Энхболд Энхбаатар  
  Энхболдбаатар Д  
  Энхтуяа Б  
  Энхтуяа /Эмүжин/ Р  
  Энэбиш Батсамбуу  
  Эрдэнэ С  
  Эрдэнэ-Очир Арлаан  
  Эрдэнэсолонго Б  
  Эрхэмцэцэг Ж  
  Явуухулан Б  
  Ярилцлага  
  Үлгэр  
  Үржинханд Э  
  Өвөр Монголын яруу найраг  
  Өгүүллэг  
  Өлзийтөгс Л  
  Өөрийгөө ялах нь  

Ангилал
  Article1  
  Шүлэг  
  Өгүүллэг  
  Найраглал  
  Афоризм  
  Богино өгү  
  Роман, тууж  
  Зүйр цэцэн  
  Үлгэр  
  Ертөнцийн  
  Ардын аман  
  Нийтлэл  
  Дууль  
  Сургамж  
  Зөвлөгөө  
  Мэдээ  
  Намтар  
  Ярилцлага  
  Ерөөл магтаал  
  Дууны үг  
  Ардын аман зохиол  
  Youtube  
  Дурсамж  
  Бусад  

Дэм дэмэндээ гэж
Та бүхнийг бидэнд туславал бид баярлах болно.
$



 

Солонго 	Шуурай	 Өгүүллэг: Шуурайн СОЛОНГО : ТӨМӨР МҮСТЭЙ СУМ
Оруулсан admin on 2024-12-27 11:47:13 (125 уншсан)

МЗЭ-ийн шагналт зохиолч Шуурайн СОЛОНГО:
                ТӨМӨР МҮСТЭЙ СУМ 
                        (өгүүллэг) 
Цасны ус шалбалзан урсах гүн тайгад хаа нэгтээ бархирах шувуун дуунаас өөр чимээгүй. Тийн атал эл нам гүмийг цочоож, мод шажигнан унах нь сүрхий содон дуулдав. Удалгүй тэр зүгээс хугархай хус чирсэн нэгэн бээр нойтон цас хөглөрүүлэн гарч иржээ. 
Буй төрх нь оргодол босуулын шинжтэй агаад гөлийсөн хүйтэн харц, амнаасаа үг унагаж үзээгүй болов уу гэмээр хөрзгөр царай, хэтийдтэл ургасан сахал самбай, ширэлдэж сэгсийсэн их үс нь түүнийг тийм төрхтэй болгожээ. Шөрмөс, хялгасаар хэлгэж торгоосон арьсан дээлэрхүү хувцсаа нарийн агсаргаар чанд ороож, түүнээс нь цөөвтөр сумтай хоромсoг унжаад нумаа хөвчөөр нь өрөөсөн мөрөндөө угласан түүний хөлөө боож тунтарсан нэхийг гутал гэхэд хэцүү. 
Тэрбээр чирч ирсэн модоо газар орхиод нойтон цасан дээр өвдөглөж, цас суваглан жирэлзэх уснаас аажуухан шимэн уух нь хүртэл нэг л хүмүүн бусын аягтай. Даахирч бөөмнөрсөн үс нь усанд дүрэгдэн хөвөх үес сайхи хүмүүн сая сэхээ орох мэт өндийж, хүйтэн усаар нүүрээ хэдэнтээ шударч норгоод, усаа гоожуулан моддын үзүүр ширтэж хэсэг сатаарав. Хүйтэн гөлгөр харцанд нь ямар нэгэн бодол санаа үл илэрнэ.
 Тэгснээ гүнзгий санаа алдаад бүсэндээ хавчуулсан чандага мэтийг суга татан, хажуудаа тавих мөртөө авчирсан модныхоо нарийн хуурай мөчрийг хугачин, цасны чийг нь арилж, энэ хавьдаа урь ханхлуулан харлах товгор дээр зэргэлээд өврөөсөө хэт цохиур уул гарган, яах ийхийн зуургүй түүдэг асаав. Чингээд гутал орлосон баглаатай нэхийнийхээ түрийнээс бяцхан хутга гарган, мөнөөх чандагаа дор нь янзалж, гэдэс дотрыг нь чулуудаад, нимгэн зулмагар арьсыг хуу татах нь тун ч сурмаг. Хоромсогноосоо нэг сум сугалан авч, туулайны шулдан биеийг нь туушид нь шорлоод дүрэлзэж буй түүдгээ яльгүй дарж, утаа манаргаж түүнийгээ дээр нь тавилаа. Чухам л шорлогт зориулсан мэт сумны төмөр мүс /иш/ галын илчинд өнгөө хувиргахыг ажсаар мөнөөх эр бодолд дарагдав. 
    ... Цэргийн бүрээн дуу гэнэт хадсан ч тэр ядах юмгүй бэлдэж, яаравчлан аравтдаа нийлсэн нь саяхан атлаа элэн хулангийн үе мэт санагдана. Тэдний зуут хөтөлгөө морьдтойгоор өдөр шөнөгүй довтолгож нэгэн их хүдэнт хангайд тулж ирэв. Хуй салхи шиг явсан болохоор газрын баримжаа ч байсангүй. Морьдоо орхин цааш явган замнахыг тушаасан тул ойн захад эгнэн зогслоо. 

Тэгтэл хориод морьтон ирж билээ. Дуулганы саравчаар нүүрээ дарсан тэд цагаан эсгийгээр битүү хулдаж, модон дамнуургад тэгнэсэн нэгэн шарил мэтийг газар хүргэлгүй дээдлэх ажгуу. Тэр бүлэг морьдоо сэлгээд цааш түргэнээ хөдлөв. Тэдний бараа тасрахад зуут араас нь хөдөлж, замдаа цэргүүдийг аравт, аравтаар таслан үлдээсээр явжээ. Тэднийх тавдахь аравт болж үлдсэн юм. 
Моддын дээгүүр сүү шиг цагаан тэргүүнтэй их уул дүнхийнэ. Энд хүрээд аравтан тэднийг зогсоож, удалгүй өөдөөс нь гарч ирэх аравтыг өчиггүй намнаад буцах тушаал авснаа дуулгажээ. Аливаа тушаал зааварт эргэлзэн лавлаж сураагүй монгол цэргийн ёсоор тэд нүд цавчилгүй хүлээлээ. 
     Үүр хаяарахын хэрд зургаадахь аравтыг мөнгөн дуулгатай ихэс тэргүүлэн гарч ирэхэд аравтан : 
- Мөнгөн дуулгатыг үлдээ ! Бусдыг нь харва ! гэж тушаажээ. Морь хазаарлах төдий хугацаанд нэгэн зуутын арван нөхрөө газар тэврүүлчихээд тэд мөнгөн дуулгатыг даган гэдрэг буцацгаав. Тэгтэл ч энд тэндээс сум шунгинан ороод ирж билээ. Цочин харвал өмнө нь явсан мөнгөн дуулгат хэдийн газардаад зооноос нь сумны цустай зэв цухуйж байх нь тэр. Аравтын нөхөд нь энд тэндгүй гулдайн унахыг харж, амьд үлдэх ёсгүй болсноо ойлгох тэр агшинд хэвлийг нь сум өрөмдөн орсон ... 
-Жанжинг оночихлоо! Хэний сум бэ ? гэж хэн нэгэн уурсан хашгирахыг сонссон тэр агшинд ухаан алдсан юм. 
Сэргэхүл амь алдсан нөхдийнхөө дунд хэвтэж байв. Цус алдаж тамирдсан ч өндийж чадсан төдийгүй шархдуулсан сумаа ч суга татаж хаяжээ. Одоо л үхнэ дээ гэж хүлээсэн ч тэр цаг нь болоогүй бололтой. Нэгэнт хальж одоогүй хойно нэгийг хийх хэрэгтэй болж, ойр байснаар нь мөнгөн дуулгатын агсаргыг хоромсогтой нь авч мөлхсөөр үхэл, цус нөмөрсөн айхтар газраас холдсон... 
    ... Тэр хоромсогт байсан нь өдгөө чандага шорлон шарж буй энэ төмөр мүстэй сум бөгөөд өдий хүрэх аян замд хань болсон эдлэл бөлгөө. Амь гарах гэж бишгүй хүч зарцуулсны хүчинд тэр хөл дээрээ босч ийн уулнаас уул руу, сэлүүн модтойгоос шивэр битүү тайга руу дамжин зайж явав. Зайхын учир нь золионд гарагсдаас амьд үлдсэнийг мэдвэл Хөх төрийн цааз хатуу, мөрөөр нь мөшгиж, мөчөөр нь жиргэж хаяхыг мэдсэнд оршимуй. Тэр эргэж харих ч аргагүй, нутагтаа хүрвэл төрөл төрөгсөд, овог гарвальтнаа ч хөөднө гэдгийг ойлгоод ийнхүү өдөр хоногийг аргацаана. Олон хүний амиар булш бунхныг нь нууцалсан тэр ихэс хэн байсан юм бол? гэж тэрбээр өглөө сэрээд боддог, үдэш унтахдаа гайхдаг ч хариулт гараагүй хэвээр. Яван явсаар дөрвөлжин модон урцанд амьдардаг шар үстнүүдийн газарт хүрээд тэр нутгаасаа халин гарснаа мэдэж, эргээд монгол гэртэндээ дөтлөхөөр тэмцэв. 
Сүүлийн үед ой ухаан нь жаахан бишдэж, зарим юмсын нэрийг мартан, хэл нь эвлэхээ больсон учир тэрбээр "Энэ бол мод, тэр бол өвс" гэж амандаа үглэдэг болжээ. Ямар боловч цас гурвантаа бүрхэж, цэцэг хоёр удаа ургасныг тоймлоно. 
    Энэ өглөө босоод "Өнөөдөр юу идэх вэ? Буга ихдэнэ, бор гөрөөс л ..." гэж сурсан зангаараа бодож сууснаа гэнэт "Ер нь тураг унагавал ууландаа үхье, жижиг ан таарвал уулнаас бууж үзье" хэмээн тэнгэрээс төлгө гуйхаар шийджээ. Гэтэл ялаа шавьжтай өрсөлдөн бужигнаж байдаг бор гөрөөс  ч таарсангүй, усан дээр нь хүлээсэн ч буга, согоо ирсэнгүй, арга ядахад амь залгуулдаг хур, сойр ч таарсангүй. Аз болж ан таарахгүй юм биш биз хэмээн олзуурхаж атал энэ чандага таарснаар тэнгэр түүнийг уулнаас буу хэмээж буйг мэдэрсэн аж... 
    ... Мах түлэгдэн хиншүү ханхлахад тэр бодлоосоо сэрж, халуун төмөр сумыг ханцуйгаараа жийрэглэн аваад яаруу сандруу үмхлэв. Хүний бараа харалгүй удсан болохоор уулнаас бууна гэхээр сэтгэлдээ халширч, өөртөө элдэв асуулт тавин мунгинах тул махныхаа амтыг ч мэдсэнгүй. Тэгснээ түүхий мах амтагдахад санаандгүй "Аа-яа-яа" гэж намуухан хархираад цочирдон дуугаа хураав. Хүний дуу сонсох эвгүй ч юм шиг... Гуяны шүүрхий хэсгийг буцааж, нурманд булаад "Ерөөсөө хүмүүн таартал явъя. Уулзаад яриа хөөрөөг нь сонсъё, хэрэг бишидмээр бол хэлгүй хүн болсугай!" гэж бодож тогтов. Хэсэг бодлогошроод нурамнаас нүүрс болох шахсан махаа авч үмхлээ. 
    Уулнаас бууж хоёр хоног гэлдрэв. Энэ завсар ганц тарваганаас өөр юмаар амаа тослоогүй тул сүрхий өлсч, ангаж ядарчээ. Нэгэн хөндийд хэдэн гэр бүхий отог тааралдсанд айж эмээхээ ч умартан очиж, захын бор гэрийг нь гоочилбол холын хүний мөрөөс болсон өтөл эмгэнийх таарчээ. Эмгэн түүнийг өрөвдөн халагласаар хооллож ундлаад, авдар саваа онгичин гайгүй гэсэн дээл хувцас өмсгөөд үс зүсийг нь янзлан хүмүүн төрхөнд нь оруулжээ. Ярих юмгүй мань хүний ээрч муурахыг хэд хоног ажигласан эмгэн  "хэл яриа бядуу нэгэн ажгуу" хэмээн бараглаад элдвийг шалгааж төвөг удсангүй, өөрийнхөө аж байдлыг л гол төлөв хүүрнэнэ. 
Нэгэн удаа эмгэн :  
-Бага хүү маань агсаргаа бүслээд цэрэгт одсон. Гурван жил боллоо. Их хаантны тэнгэрт хальдаг жил юм л даа. Одоо хүртэл сураг чимээгүй, амьд явдаг болоосой гэж сахиулсандаа даатгаж сууна гэж хуучилжээ. 
   Үүнийг сонсоод золбин эр аянганд ниргүүлсэн мэт манарав. Өдий хүртэл бөглөрч чиглэрсэн бодлынх нь зангилаас задарч, ямар чухал оршоолгод оролцсноо сая л ойлгов. Ингэж амьдын төдий гэлдэрч явснаас аль эрт Авай Чингис хааны хөтөч болж, тэнгэрийн оронд одох байсан ажгуу. Нэг байтугай нэлээд амиа өргөөд ч хүртэж үл чадах тийм хишиг хүртээлээс би өөрөө зайлав гэж үү ?! Хааны өлмийгөөс чингэж зугатаад би одоо хаа хүрэх билээ? 
Хувь заяандаа гомдсон цэрэг эр отог айлын ахлаачийг эрэн хайж уулзаад өөрийн учир явдлыг илэн далангүй тоочин хэлээд цаашид хэрхэхийг толгой бөхийн асуужээ. Үхэхээс бусдыг үзсэн, цэцэн буурлын төрхтэй тэр ахлаач түүнийг удтал ширтээд : 
-Алдаа гэм нь хаанаа байгааг, авлага өглөг нь хэзээ ирэхийг чи бид хоёр хэрхэн мэдэх билээ. Ямар боловч түүнээ өөрийн улаан биеэр үүрч дүүрч дуусга даа хэмээсэн бөлгөө. 
Чингээд тэр отогт үлдэв. Ээл болсон эмгэнийг ээжийнхээ адил асарч тойлж өнгөрөөгөөд нэгэн намар хүнс базаахаар отгийн эрсийг даган ууланд гарчээ. Тэнгэр бүрхээд аадрын үүл моддын үзүүр хүртэл хөллөсөн нэгэн өдөр тэр ангийн мөр хөөж нөхдөөсөө салан уулын хэц дээр гартал гэнэт аянга тасхийж, нойтон газар ноцох мэт мэлсхийсэн цагаан туяа татаад түүнийг газартай хадчих мэт болов. 
Тэр агшинд үүрч явсан төмөр сумнууд нь тос мэт хайлаад нурууг нь цоргин урсахыг мэдрээд сац орчлонгоос хагацжээ. 
              Шуурайн Солонго 
      #Би ер өгүүллэгийн бүтээл цөөтэй төдийгүй яг өгүүллэг гэж өөрийн тоодог минь хорь хүрдэггүй юм. "Төмөр мөстэй сум" гэх энэхүү өгүүллэг маань "Өдрийн сонин"-д өөрийн нэрээр нийтлэгдсэн болно.


( Сэтгэгдэл бичих? | Өгүүллэг | Оноо: 0/0 | Солонго Шуурай )




Манай сайт танд таалагдаж байвал LIKE хийгээрэй. Танд баярлалаа.



Уншигчдын оруулсан сэтгэгд манай сайт хариуцлага хүлээхгүй болохыг анхаарна уу.
Санал сэтгэгдэл

 
Санал асуулга
Та онлайн номын дэлгүүрээр хэр их үйлчлүүлэх вэ ?
Байнга
Нилээд
Хааяа
Цөөн
Үгүй
Санал асуулгын дүнг үзэх

Ном

Шуурайн Солонго: Гималай

Шуурайн Солонго: ТООРОЛЖИН

Ш.Сундуйжав : Үүр цайж байна

Э.Үржинханд : Хос ном мэндэллээ

Б.Болдсүх : Таг мартсан тангараг

Ч.Дагмидмаа


Санал асуулга
Хэрэглэгчийн нэр

Нууц үг

Та манай гишүүн болохыг хүсвэл энд дарна уу.

t
Одоо онлайнд 212 зочин 0 гишүүн байна.


Мэдээлэл оруулах

Та бүхэн өөрсдөө шүлэг, өгүүлэл оруулахыг хүсвэл энд дарж нэмж болно.

Та монгол гарын драйвэр ашиглан бичээрэй. Оруулсан мэдээллийг админ үзээд идэвхжүүлнэ.

Санал хүсэлтээ илгээх
Хайлт


Зургийн цомог


B3-034.JPG
Хэмжээс: 600x346 133k
Сэтгэгдэл: 0
Үзсэн: 5782

Должин  : 2007 оны аялал
mongolia2007year-231.JPG
Хэмжээс: 600x450 136k
Сэтгэгдэл: 0
Үзсэн: 3848

Тэрэлж
trlj-012.JPG
Хэмжээс: 600x450 106k
Сэтгэгдэл: 0
Үзсэн: 5316


Агуулга
Monday, 2024.07.01
· Э.Үржинханд : БАЙГАЛИЙН БОЛЗООНД
· Э.Үржинханд : ҮЗЭГНИЙХЭЭ ҮЗҮҮРЭЭР
· Э.Үржинханд : ДЭЛГЭР ЗУНААР
· Соёрхын Пүрэвсүрэн : НААДАМ ДӨХЛӨӨ ДӨӨ... ХАНЬ ГЭЖ...
· Э.Үржинханд : ТАНИЛ ГУДАМЖААР
· Соёрхын Пүрэвсүрэн : НҮҮДЭЛ
· Г.Мөнхтулга : ДУРЛАЛ
· Г.Мөнхтулга : “293”
· Г.Мөнхтулга : . ӨӨДГҮЙ АМЬТАН
· Г.Мөнхтулга : ХАЙР УДАХГҮЙ ИРНЭ
Saturday, 2024.03.30
· Лха Отхан : ӨӨР ДУУНД УЯРАХГҮЙ
· Лха Отхан : ЦАСНЫ УТГА УЧИР
· Лха Отхан : ХАРААЦАЙ НАС
· Лха Отхан :ӨНГӨРСӨН БҮХЭНД УТГА УЧИР
· Лха Отхан : ДУРСАН САНАХ БАЛЧИР НАС ...
· Лха Отхан : ҮХЛИЙГ ҮЗЭХ Л ҮЛДСЭН...!
· Лха Отхан : ЭЛСНИЙ ЧИМЭЭ
· Лха Отхан : АМЖИЖ ХАЙРЛАХААР ХОРВОО ДУТДАГ
· Лха Отхан : ГИТАРЫН УТСАН ДАХЬ САРНЫ СОНАТ ...
· Лха Отхан : ДӨЧИН ДӨРВӨН НАМРЫН ДУУ
· Лха Отхан : БУРХАНГҮЙ ЕРТӨНЦИЙН УУЛС
· Лха Отхан :ШУВУУД ИРЖ БАЙНА
· Лха Отхан : СҮҮЛЧИЙН ТУХАЙ ХҮНИЙ ЗҮҮД ...
· Лха Отхан : ДУУСАЖ БАЙГАА БИДНИЙ АМЬДРАЛ
· Лха Отхан : Урсгалд хөвөх навчисыг он жилүүдтэй үдэж ...
· Лха Отхан : ӨВСНИЙ АМЬДРАЛ
· Лха Отхан : ЭХ НУТГИЙН ТУХАЙ ДӨРВӨЛ БОДОЛ
· Лха Отхан : Шөнийн ганцаардал минь
· Лха Отхан : БҮҮДГЭР ТЭР ХОТ МИНЬ
· Лха Отхан : ХУУЧИН ХАЙР ...
· Лха Отхан : ЗАМЫН ТУХАЙ ШҮЛЭГ
Monday, 2024.03.04
· Б.Явуухулан: Сонин сурвалжлагчид ярьсан нь
Thursday, 2024.01.25
· Г.Мөнхтулга : ХАЙР
· Г.Мөнхтулга : ТҮҮНД
Thursday, 2023.12.21
· Г.Мөнхтулга : ХОТЫН ШӨНӨ
· Г.Мөнхтулга : ЧАМД
Tuesday, 2023.12.12
· Долгорын Цэнджав : ТАМГА
Tuesday, 2023.12.05
· Г.Мөнхтулга : Зүүд
· Г.Мөнхтулга : ХЭДЭН ҮГ
· Г.Мөнхтулга : ДҮРСГҮЙ БОДОЛ

Та сараа сонгоно уу


Санал хүсэлт

Нэр:

Э-шуудан:

Санал хүсэлт:



Хажууд нь хүмүүн мишээн гэрэлтэхэд Халиун дэлбээгээ дэлгэн баярладаг Инээхийг хүртэл эсэндээ мэдрэх Ижий сүнстэй Сарнай цэцэг
© Copyright 2005-2025 Biirbeh.MN.
     All rights reserved.
By Bataka
Манай сайт танд таалагдаж байвал LIKE хийгээрэй. Танд баярлалаа.
Утас : 976-99076364
И-мэйл :info@biirbeh.mn